War of the punctuation marks

Alles moet dezer dagen bevestigd worden met een hashtag.  De hashtag is tegenwoordig de koning van de leestekens.  En dat terwijl het vraagteken zo’n prachtige vorm heeft?  Ik wil juist een koningske typen om er zo’n quote voor te zetten en dat dan in een thema’tje te gieten, maar ik vind hem zelfs niet op mijn toetsenbord.  Ah toch, bij de 3.  #  Samen met ALT GR dus.  #computernitwit much?  En ik ben niet cool want ik heb al maanden niet meer op mijn twitteraccount gekeken omdat ik twitter namelijk moeilijk vind en omdat ik het woord “cool” nog altijd gebruik.  Dat laat me tegelijkertijd onder de # oud wijf vallen.  Als we verhuizen stappen we ook over op de papieren gazet, ik hou steeds minder van een computerscherm bij het opstaan, welke, dat staat nog ter discussie.  En we eten chocolade-boeken. . .

De papieren versie staat trouwens op de longlist voor de Gouden Uil!  Did I mention dat mijn broer dit geschreven heeft?  Èn dat het supergoed is daar nog een keer bovenop!? Ah neen hé, niemand wist dat! #zisdaarweerwidestoefege.  Ik maak alvast een t-shirt met “da’s mijn broer!” en zo’n grote wijzende vinger.  Dan moet ik zeker zorgen dat ik niet naast andere schrijvers ga staan, subiet vragen ze mij of Brusselmans als klein kind ook al zo grofgebekt was.  Weet ik het!