door Dat dat precies nog een paardenwerk is, zo’n vloer leggen. Mortel, stabiel, cementmolens uitkuisen, tegels snijden, en man wat maakt dat een creepy geluid zo’n tegelsnijmachine. Toch had ik tijdens de bouwvakkersspleetweek tijd om veel (te veel) na te denken. Zo popten in mijn gedachten steeds vergelijkingen op tussen bouwwerkzaamheden en huishoudelijke taken.
Mortel maken en de cementmolen daarna uitkuisen met de truweel –> Een cake bakken met een Kenwood (zo’n ding dat ik niet bezit, maar soit) en daarna om de pottenlekker vechten, al zou ik de truweel nu toch niet gaan aflikken.
Deuren afschuren met een schuurmachine –> strijken voor beginners.
De mortel die de vloerman klaarsmeert om er daarna een tegel op te leggen –> boterhammen smeren nutella-reclame-style.
Stabiel maak je zo: 10 scheppen zand, een halve emmer cement, een beetje water en nog eens 10 scheppen zand –> zo simpel als 4/4e cake
Het recept voor mortel is dan 4/4e cake met de Jeroen Meus-touch.
De voorbije weken ontdekte ik veel dingen die ik nooit eerder deed. Zoals drie dagen op rij, 8 uur per dag stofzuigen. Of zo danig veel spanriempjes in een vuilzak trachten te proppen dat ik gewoon de courage niet had om mij er nog aan te ergeren. Ik werd zelfs een beetje bedreven in het spanriempjes wegproppen. Het is blijkbaar ook een kunst om zo goed mogelijk mortel in een veel te kleine emmer te krijgen. Ook tegels invoegen deed ik vandaag voor het eerst met wat ik noem “nervenpaté”. Ik kon ook trots mijn eigen garagepoort openen met mijn zapperke.
En oooooh, hij zegt zo mooi “zzjjjjjjjuuuuuttttt” als hij opengaat.
Ennnn open, toe, open, toe, open, toe. . .
Shout your heart out 
Geweldig dat je dat allemaal doet!