Van sommig speelgoed denk ik soms echt oh boy, waarom toch!?
* De xylofoon. Hij kan er een volledige slaapzaal op een jeugdkamp mee wekken. De geluiden gaan van DENG ! DING ! DONGGGG !!!! maar klinken even schel als een berg oud metaal die in een container wordt gekieperd.
* Het boekje “De Voertuigen” waarin je de geluiden van de desbetreffende voertuigen kan aanhoren mits enige knopjesduwwerk. Vooral het feit dat het geweldig amusant blijkt te zijn om 43 keer op de auto te drukken maakt dit het meest irritante boekje in de boekenkast. “honk honk”.
* De tractor die een eindje zelfstandig kan rijden als je hem neerdrukt en vooruit duwt. Tegelijkertijd maakt hij tractorgeluiden. Het klinkt alsof ze uw vloer aan het frezen zijn.
* De uitschuifbare bellenblazer blijkt tegelijkertijd ook te dienen als majorettenstok, of om tegen je hoofd te krijgen bij een nieuwe zwaaibeurt.
Die ingenieurs bij zo’n speelgoedfabrikanten maken er waarschijnlijk een sport van: “om het irritantste speelgoed maken”. Wie erin slaagt om ouders het meest te enerveren moet op vrijdagavond geen pot leggen als ze de werkweek afsluiten met een pintje. Ik wed dat ze ons eens goed uitlachen daar aan hun tafeltje in hun local pub.
Gelukkig hebben we “de jodelende boer op de tractor” van kant gemaakt. . . En te bedenken dat mijn lief nog een kinderdrumstelletje staan heeft boven, gelukkig zit het nog in de verpakking. Nog even houden zo.
De batterijen er stiekem uithalen helpt ook al eens. Bij een Xylofoon en een drumstel is dat echter nogal moeilijk. Sterkte!
Na dat speelgoed komt de muziek 🙂
Ik zou alle mensen die zo’n lawaaiierig speelgoed als cadeau kopen voor je kind, afmaken gewoon. Ja echt. Die doen dat om u te pesten!