In Duitsland spreken ze zo geshushishaga-achtig, en veel te vlug, massa’s veel te vlug. Zo kon de eigenares van onze ferienwohnung hele rijen swatelen en deed ik er beleefdheidshalve “jawohl”-maneuvres bij. Tegelijkertijd schoten mijn ogen waarschijnlijk heen en weer van het nadenken over wat ze nu in godsnaam uiteen deed. Herr Dierinck , onze leerkracht Duits in het 6e middelbaar, heeft het altijd al geweten, in Duitsland zou ik beter niet komen. Of op zijn minst mijn mond houden. Anyway, vakantie is leuk, Duitsland was toch leuk, kijk maar:
Er stond een stenen eendje op mijn groene nachttafeltje. Wie heeft dat nu staan op zijn nachttafel?
Een kookwekker in de vorm van een ijscoupe. To die for.
Ik kon ook meteen met het naaidoosje aan de slag. Moest ik ooit van m’n leven zin krijgen om op vakantie kleren te naaien, voer me af, voer me meteen af. Zum krankenhaus!
Dit gelijkt er al meer op, een anti-stress-becher, gevuld met goeie dampende koffie. . .
Anderhalf boek lezen in vier dagen, onder een “saarzeke”. . . now we’re talking. . .
Aan zijn gezicht te zien zou je denken dat hij nooit buitenkomt, dat deden we echter wel. . .
En er was ook het verhaal van de rodelbaan, ohja, en een incidentje in het wegrestaurant en iets met vliegtuigen bezoeken. Maar nu ben ik eventjes uitgevakantied, misschien de volgende keer.
O een rodelbaan! Dat deden we als kind op vakantie in Duitsland ook 🙂 Fun fun fun maar nu zou ik dat waarschijnlijk niet meer durven, ik ben een echte broekschijter geworden, ik.
Ja, ik schrijf er wel nog een stukje over. . . zegt genoeg zeker?? 😉
Hopelijk heeft je degustatie van de Zwiebeln niet voor teveel hinder gezorgd wat anale uitademing betreft…
’t was Duitsland hé, ging er mss wel een gasmaskertje gevonden hebben ergens…
🙂