door Oh, een vlieg, recht voor mijn neus op het raam hier. . . pfff ze beweegt te vlug, geen interesse, ik was m’n pels nog even tot ze misschien eens zo dom is om stil te zitten.
Moh, heylaba, wie dat er daar is si, een soortgenoot die mijn etensbak komt leegeten terwijl ik erop sta te kijken. Doe maar, ik krijg toch voldoende hier, gewoon even janken aan de achterdeur en daar is de langharige al met een potje whiskas. Ik jank niet voor minder dan voor Whiskas. Ze probeerden laatst een staaltje van een ander merk in te gooien “omdat ze het toch bij de post hadden gekregen”, tsss, schandalig, mij een beetje gratis postvoer voorschotelen. “Catilicious”, jongens toch, wie heeft er dat in godsnaam uitgevonden. Die heeft het waarschijnlijk niet zelf geproefd. Gelukkig is er nog maniepoes die zo’n dingen opeet. Staan ze daar allemaal gelijk een halve gare aan dat raam te roepen “mag niet poes!!!” als die van de buren eens komt dineren. Het kleine mormel up front uiteraard. En maar maneuvres doen, en dan lachen zij met ons als we een keer de moeite doen om achter onze staart te lopen. De kortharige blijft zich ook altijd ergeren als ik in de buurt kom. En maar zakdoekjes uithalen om te niezen. Nies dan toch gewoon gelijk ons, alles los! Een goei spettering, dat doet deugd, dat kuist de neusgaten!
Ah en nu heb ik het gevonden. Als het kleine mormel mij teveel ambeteert moet ik een reden geven om het te klauwen. Anders beschuldigt de langharige mij van oneerlijke competitie. Maar als ze het niet ziet dan ga ik mij triomfantelijk op mijn rug leggen, ik fluister “hugg me hugg me” waar het kleine mormel uiteraard inloopt en dat kleine graaipootje van hem uitsteekt. Uiteraard is het dan “tjakka!” klauwtjestijd! Haha! Sucker!!! Je zou zijn gezicht dan eens moeten zien. En dan naar mama gaan lopen “pijn! poesje pijn!” ja tuurlijk, wat had je gedacht dat ik mijn nagels vijl? Tsss ze hadden nooit mogen kweken de langharig en de kortharige. Dat mormel heeft mijn territorium ingepalmd, mij buitengejaagd ’s nachts en dat krijgt nu nog eens al de aandacht ook. Als dat wil shnugglen, dan wordt dat allemaal toegestaan, en ik, ik mag al blij zijn dat ik eens op meneer zijn speeltapijt mag slapen.
Wacht maar meneertje, als jij op kot gaat, dan ga ik in je bed slapen, en hopelijk ben je ook allergisch, dan kun je in het weekend een beetje zitten niezen gelijk de kortharige die zichzelf “papa” noemt. En stop met aan mijn whiskas te proeven, ik deel alleen met de maniepoes!
Shout your heart out 
Geef een reactie