Dat alles precies verandert op 1 september als die grote vakantie ineens voorbij is. Het weer lijkt zich dit weekend ook ineens te keren, alsof het weet dat de 21e echt de deadline is voor de zomer. De wegen zijn op slag 10 keer drukker, het valt te overwegen om de stad te vermijden rond 16u30 als alle middelbare scholen hun leerlingen buiten jagen, sigaretten aanstekend, rugzakken half en half op hun rug. En Eva Mouton had het er twee weken geleden ook al over: vieze spinnen. Godver, dat zijn pas ellendige beesten. Er liep er één over onze keukentafel deze morgen (“Neen!!! Niet met de smeerkaaspot doodslaan!”), ik zou zeggen: smakelijk. Het is minder erg als ze stil in een hoekje zitten, of buiten ergens. Het ergste is als ze opgejaagd rondwandelen, met die enge tengels van hen en die venijnige kop. Ik gebruik soms Marbel als spinnenpakker door haar in de lucht te houden voor zo’n potencreep. Het enige wat ze echter doet is haar kop draaien naar mij en mij the look geven. Als je wil weten hoe “kijken als een zieke koe die een trein ziet passeren” eruit ziet, be my guest, en breng een spin mee. Trouwens, de geelgroene boogers zijn ook terug op mijn zoons’ bovenlip, hij redeneert “waarom een doekje gebruiken als je een tong hebt?” en wederom. . . smakelijk!
bron: http//evamouton.wordpress.com
Ik zal Beast eens sturen, die vangt ze wel voor jou 🙂
Hahahahahaha die cartoon, geweldig, en zo herkenbaar 🙂
Hoewel ik het bij ons altijd ben die de monsters moet vermoorden, ja het meisje, want de man in de relatie heeft er nog méér schrik voor dan ik!!