“Nee Jeanke, niet op de mond!”

Het was weekend.  Vandaag nog steeds.  Vrijdag namen we samen een vrije namiddag.  Er werden winterbotten gescoord, ik zocht ze in het zwart, vond ze nergens, of toch!  In de Bent.  Nadat ik ze gekocht had in het donkerdonkerbruin bij Torfs uiteraard.   Soit, mooi vind ik ze sowieso, we gaan daar niet dramaqueenerig over doen.  Toen we daar dan toch in de buurt waren gingen we gaan informeren om het sterretje in onze voorruit te herstellen.  Ik gokte op 100 euro kosten, Pieter op 50.  Jammergenoeg had ik gelijk (en gelukkig had ik de botten al gekocht alvorens we dat hoorden).  “Ahja, maar een nieuwe voorruit dat kost u 600 euro hoor madamtje”  Als mensen hun gelijk al hebben en ze willen het daarbovenop nog eens halen dan zeggen ze dikwijls “madamtje”.  Als ze je nog willen overtuigen dan gebruiken ze dikwijls “mevrouw”, dat past meer bij een aarzelende zin.  “Ja mevrouw, ik zou u toch aanraden om dat te herstellen”, dat klinkt alsof er nog ruimte is voor onderhandeling, bij “Madamtje, die nieuwe voorruit zal u veel meer kosten”, ja daar heeft hij uiteraard al gelijk in. . . (tenzij u een voorruit kan vervangen voor 100 euro?)

Ik ging ook het voorbije weekend naar de gezinsbondbeurs.  Ik kan er niet aan doen, maar als ik daar dingen vind aan één tiende van de winkelprijs, en dat is nog degelijk en schoon materiaal, heel mijn dag is dan goed.  Toch werd ik nog aangesproken over het feit dat ik een keukentje kocht voor mijn zoon.  Of sloeg dat op het stofzuigertje dat ik er gratis heb bij gekregen?  Zoiets kun je toch niet laten staan?  Een mini-waterkokertje en een mini-broodroostertje (zit nog in de zak die ze erbij gegeven hebben)!

Bij het schikken van mijn fruit bekwam ik een autistische fruitschaal.  Als er nu een mandarijn gegeten wordt moet je er meteen een sinaasappel, een banaan en een appel bij eten om het evenwicht te bewaren.

En deze morgen bij het maken van het weekendkruiswoordraadsel kwam “Flip” ineens in mijn gedachten   Maar dat zal het juiste antwoord wel niet zijn op onderstaande opgave.  Wat is me dat nu eigenlijk ook voor een vraag?  Een naam voor een papegaai?  Dat kan toch vanalles zijn?  Vijf letters.  Ik heb geen idee, als ik ooit een papegaai zou hebben zou ik hem Jeanke noemen.  “Jeanke!  Moei bitjes en?!  Zeg ki danke, zeg ki danke!”  Ik zou er weer veel te veel in opgaan.  The crazy parrot lady.  Maar zoentjes geven aan Jeanke, neen, dat niet, dat zou erover zijn.  Subiet nog een stuk uit mijn lip gebeten.