Via Lilith leerde ik de blog van 10e kennen. Beide dames houden deze week een PLOG, PhotoLOG. Leek me leuk om het eens te doen. Ik koos er wel een “bewogen” dagje uit bij nader inzien.
Zondag 6:00: De dag wordt gestart met het sterken van de innerlijke mens. Zowel voor ons als voor Marbel de poes. De tekenvrije poes trouwens, ik liet een aantal vieze vuile teken uit haar haar verwijderen, er moesten hierbij letterlijk handschoentjes aangetrokken worden.
In de spiegel zie ik er ’s morgens zo uit. Tijdens het eerste koffiemomentje krijg ik al meteen “In een klein stationnetje” te horen door de babyfoon.
“Goeiemorgen engel van mijn hart” is één van mijn favoriete begroetingen als ik de kamer binnenkom. Even later wordt er “stuutje met choco” gescandeerd. De pot is echter minder enthousiast. Reden te meer om een verse pot choco te openen. Oh wacht, dat was blijkbaar eerder deze week al gebeurd! Tsss daddy is a cheater!
Op zondagochtend lezen wij “de boekskes” in onze peignoir. Mijn favoriete onderdeel in Flair is “vraag het aan Marcel”. Hij zegt het zoals hij het denkt en zoals vrouwen het nodig eens moeten te horen krijgen. Nu nog werken aan die baard Marcel. Echt aan werken.
09:15h: Als de peignoirtijd voorbij is wordt ons gebroed gewassen. Het stonk. Na die belediging versloeg hij ons twee keer met domino.
We vertrekken rond iets voor 11:00h naar mijn schoonouders. Aan de juiste snelheid zoals je kunt zien. Daar neem ik nog meer tijd om de boekjes te lezen. Er stond een interview met een stuk jeugdnostalgie in te lezen. Ik las het niet maar was wel blij om de geweldige foto. Na het heerlijke middagmaal en de middagdutjes was het al vlug 16:00u, tijd om te vertrekken, om 18:00h werd ik bij meme verwacht om er de nacht te gaan doorbrengen.
18:00h: God ziet mij. Ik hou me in om niet te vloeken.
20:00h: meme slaapt, ik waak. Samen met Herman Koch. En Maria.
22:00h: ik ga slapen. In de bloemetjeskamer met de bloemetjesdekens. Herman slaapt op het nachttafeltje.
00:16h: we (we zijn met twee, tante slaapt beneden) stonden reeds 4 keer op om meme te helpen bij het toilet.
02:49h: ik placeer me bij meme aan bed en soes een beetje weg in de zetel op het ritme van haar ademhaling. Als die stopt schiet ik meteen recht om te kijken. Dan begint ze direct terug te ademen. Ik ben op slag klaarwakker.
04:12h: ik ga terug naar bed, meme slaapt rustig. Ik val meteen in slaap.
05:14h: tante roept dat meme terug naar het toilet moet. Ik schrik wakker. Herman verroert geen vin.
Ik blijf wakker omdat mijn wekker sowieso op 6u staat ingesteld. Er is verse koffie in de keuken met de turquoise tegeltjes. Alleen meme’s hebben zo’n keukens. Niet alleen de koffiefilter bevat prut, mijn ogen kunnen er ook weg mee.
06:15h: ik blijf nog even bij haar en vertrek daarna naar mijn schatten thuis. Herman blijft ginder.
Leuk zo’n dagje uit het leven van…
Heel mooi gedaan! Je meme wordt met veel liefde en zorg omringt. Hier hoeft voorlopig geen wekker gezet te worden..Onze zelfgemaakte wekker start nu om 5u. :-O
Ik voorspel weer een nieuwe hype in blogland, maar wel een leuke 🙂
Een fijne blog deze en hoewel het waken bij je meme inspannend is en ook wel serieus, vind ik het grappig hoe je dat weergeeft met de wekkerradio. Alleen ben ik weer beginnen te tellen als ik dat zie, mijn foute trek.
Meer dan een hele dikke ‘chapeau’ kan ik hier niet aan toevoegen…
Sjiek wi, wat je doet voor je meme. Mooie foto, die laatste
Een plog, dat klinkt hipper dan mijn 12 op 12 🙂
Ik heb dat interview met Bassie & Adriaan ook gelezen. Jeugdsentiment, inderdaad. Allemachies.
Mooi wat je voor mémé doet