Het werd tijd om nog eens een berg nieuwe series te zoeken.  Ik kijk soms wel eens naar Acht, daar spelen heel wat leuke shows maar meestal zijn ze dan halfweg een seizoen, iets wat ik niet zo aantrekkelijk vind, ik kijk liever vanaf jaargang 1, aflevering 1.  Maar series kosten geld.  Cosmox mailde vandaag dat ze hun HBO-series in prijs verlagen maar de meesten kosten nog steeds 27 euro.  Het was wel het moment om inspiratie op te doen.  Meestal sla ik in mijn achterhoofd wel titels van series op die me interesseren terwijl ik rondzap.  Na de inspiratie komt de site van de bibliotheek.  Eens checken wat ze van mijn voorkeuren in voorraad hebben staan.

Girls: verkrijgbaar maar niet aanwezig.  Ik kon het reserveren, kost mij 0,5 euro, het lenen kost mij niets…

Banshee: verkrijgbaar maar niet aanwezig.  Ik kon niets meer reserveren, mijn reservatiemandje was blijkbaar al vol.  Toen ik ging kijken zag ik dat het tweede seizoen van The Good Wife en Nurse Jackie er ook al stonden te wachten.  Samen met Girls dus.  Jammer, maar als ik weet dat ze er zijn kan ik ze later nog eens gaan halen.

Boardwalk Empire: verkrijgbaar èn aanwezig!

The Newsroom: verkrijgbaar maar uitgeleend

True Blood 4: verkrijgbaar maar uitgeleend (Aleksander Skarsgard…need i say more?)

In Treatment seizoen 1 ,2 en 3: allemaal verkrijgbaar

Big Love: verkrijgbaar maar uitgeleend

Dus als ik straks even langs de bib passeer kan ik gratis Boardwalk Empire en In Treatment halen.

Het vergt enig opzoek en reservatiewerk, en ik vergeet ook steeds mijn dvd’s op tijd terug te brengen, maar die boetes wegen niet op tegen de kostprijs van zo’n dvdbox.  Komt daarbij dat ik momenteel nergens nog plaats heb voor nieuwe series.  En de volledige reeks van Sex And The City is dan nog uitgeleend! (Jaja, Lieselot, ge moogt dat altijd een keer terugbrengen als je niet weet wat doen :-p, ik zou daar voor de 8ste keer weer naar kijken, dat zou geen straf zijn).  Er moet dringend ge-Ikea-d worden om naast iets voor de dvd’s, ook te kijken voor een extra cd-rek.  De doos met de cd’s werd eindelijk geleegd.  We wonen hier in mei één jaar.  Zegt genoeg zeker over onze daadkracht?  Maar zo ontdekte ik ook weer enkele cd’s waarvan ik vergeten was dat ik ze had.

Zoals deze:

naamloos (2)

Alllll that she wants, is another baby, she’s gone tomorrow boy!

Deze kreeg ik voor mijn plechtige communie in het jaar 1994.  Na de Def Dames Dope-fase was dit iets veel nieuwer en hipper.  Over Def Dames Dope wijd ik wel eens een volledige blogpost, dat was niet te schatten in die periode hoe hard ik daarvan fan was.  Ik had ook voor diezelfde communie mijn eerste CD-speler gekregen.  Mèt dubbele cassettedeck zodat we ook nog konden cassettes overnemen voor en van elkaar.  Dat was The Shizzle!  Want cd’s dat was toen pas echt aan het opkomen en in gelijke lijn ook pokkeduur.  Ik kreeg Happy Nation van nonkel Jef, mocht hem zelf gaan kiezen.  Ik herinner me zelfs de kostprijs: 1200 Belgische frank!  In die tijd echt een bom geld.  Nu zou 30 euro voor een cd ook nog steeds veel geld zijn, maar in die 20 jaar die voorbij zijn is een nieuwe CD eigenlijk nog steeds niet echt superveel in prijs gedaald, meestal betaal je toch nog steeds bijna 20 euro?  Maar als je een half jaar wacht ligt hij aan 8 euro in één of andere graaibak in de Free Record Shop.

En doordat cd’s zo’n begeerde goederen waren konden we er precies meer van genieten.  Van alle cd’s die ik in de jeugdjaren kocht ken ik alle liedjes vanbuiten.  Gewoonweg omdat we een jaar moesten wachten eer we nog eens één mochten gaan kopen.  Onze moeder was het misschien na een jaar ook al beu gehoord “I saw the sigggggnn, and it opened up my eyes, I am happy now”  Toch redelijk goeie Scandinavische pop voor de jaren stilletjes…

4 reacties

  1. Def Dames Dope, over een maandagbekentenis gesproken 🙂
    Hier worden geen cd’s meer aangekocht, eerst was er nog iTunes maar nu is het al Spotify wat de klok slaat. Voor 10 eur per maand alle muziek onmiddellijk te beluisteren, onbeperkt.
    DVDboxen kopen wij meestal, wat feitelijk dom is want na bekeken te hebben verdwijnen ze in de kast. Behalve Gooische Vrouwen, die wordt herbekeken (en Friends ook)

  2. Ik vormde met een groepje vriendinnen een Def Dames Dope fanclub. ‘t Is te zeggen; wij deden die altijd na op de speelkoer en mijn moeder had er niks beter op gevonden om lidkaartjes te maken.
    We hadden ook een manager. Zij zei dat we harder met onze kont moesten schudden. We were 10, man. We were 10 😥

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s