Ik vroeg me af wat Pedro de Colruytman dacht toen zijn blonde collega zijn luidruchtige uitnodiging voor Back To The Nineties in het sportpaleis zomaar afsloeg.  “Nink Pedro, ik heb al plannen”.  Oei.  Was hij ontgoocheld, ging hij nu alleen gaan?  Had hij al zijn moed moeten samenrapen om haar mee uit te vragen of deed hij dit altijd, zo randomnly mensen gaan uitnodigen voor feestjes.  Hij verplaatste verder de artikelen van de ene naar de andere kar en bleef me vriendelijk aankijken terwijl hij ondertussen ook met zijn collega’s een praatje maakte.  Pedro zag er mij wel nog een toffe peer uit.  Een toffe Peerdro.  Ik vermoed dat hij vrijgezel is, ik weet het niet, ik zag geen trouwring maar dat wil niets zeggen.  Ondertussen keek ik mijn ogen uit op mijn winkelkar.  Ik check het lijstje dat ik had opgesteld.  Er bleken 16 benodigdheden op te staan.  Waarom heb ik dan altijd minstens dubbel zo veel mee?  In dit geval, trippel zoveel.  En Pedro blijft maar dozen vullen.  Hij kan er iets van.  Ik word altijd welgezind als de Colruytman/vrouw mijn dozen en boxen zo praktisch mogelijk tracht te vullen.  Pedro speurt in de winkelkar zelfs naar het perfecte artikel voor dat ene gaatje dat nog overblijft in die kartonnen doos die voordien dienst deed als verpakking voor javelflessen.  Perfect Pedro, hij plooit zelfs de doos dicht als hij propvol zit.  I like it.  Als de rekening uit de printer komt weet ik meteen dat ik aan een bom geld lig.  Er komen namelijk twee afscheurbare briefjes uit, twee briefjes, of slechter nog, drie, das niet goed.  “Is dan 197,75 euro juffrouw”.  De “juffrouw ” doet me vreemd opkijken.  Zie ik er ook uit als een vrijgezel misschien?  Ben ik de volgende kandidaat voor Back To The Nineties?  Ik zie hem loeren in mijn portefeuille als ik mijn bankkaart neem, Ilja kijkt hem grijnzend aan vanachter het doorzichtige raampje.  Mijn portefeuille verraadt dat ik al een mevrouw ben.  Hij wenst me vriendelijk een fijne dag nog en bedankt me uitvoerig.  Merci Pedro, voor jou ook!  En veel succes bij de juffrouwtjes.

3 reacties

  1. Vriendelijk zijn ze in de Colruyt altijd, ongeacht of ze nu Pedro dan wel Petra heten.
    Maar deze Pedro moet toch zijn accurate kennis nog wat bijwerken: voor een mondelinge aanspreking van een vrouw is ‘mevrouw’ namelijk de gebruikelijke vorm. Tenzij u er zestien uitziet, dan kan ‘juffrouw’ wel. 😉

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s