Het was al een maand voorspeld maar ik had er nog alle hoop op dat ze het volledig verkeerd zagen. Na een tweetal uren werk bij een normaal onderhoud aan mijn geweldige Yaris hadden ze op een trieste dag in augustus aan mijn echtgenoot verklaard in de garage dat hij op sterven na dood was (that is: de auto, mijn man is nog very much alive and kicking). Een roestige onderkant, dat kon er nog mee door, maar de uitlaat ging het begeven en ook vooraan hadden ze al laswerken moeten uitvoeren om het ding nog enigszins een oog te geven. We stapten 450 euro armer en blij dat hij alsnog startte naar buiten. Het ging steeds goed, het taaie brokje bleef goed zijn ding doen. Vijftien jaar oud waarvan tien jaar onder mijn gat, dat kan tellen.
Zaterdagavond reed ik rechtstreeks van een babyborrel naar mijn werk om mijn nachtdienst aan te vangen. Ineens op de expressweg hoorde ik een johnybak achter mij. “Wrang wrang wrang wrang” ging dat. Ik dacht man toch, ’t is weer niet mogelijk en reed oogdraaiend verder. De Johny bleef achter mij hangen (they always do). In de achteruitkijkspiegel zag ik echter niemand. Voor mij: niemand. Dan viel den euro: het was mijn eigen auto die zo’n lawaai maakte! Fak! En nu? Ik begon lichtjes te panikeren. Ging ik nog wel op mijn werk geraken en mens moord, wat ruttelde er daar de hele tijd? Ik reed -rallygeluiden producerend- door het centrum van Ieper om er op de dichtstbijzijnde parkeerplaats eindelijk met een daverende borstkas tot stilstand te komen. Onder de wagen liggend zag ik niet meteen iets, ik ging zweren dat er iets over de grond sleepte toen ik aan het rijden was. De volgende dag konden we nog rallygewijs naar de garage rijden maar we wisten alletwee dat het om zeep was. De Yaris is dood. En reanimeren ging ons veel te veel geld kosten. Het is met heel veel spijt in het hart dat ik hem overlaat aan de garage (die ons nog wonderbaarlijk veel geld geeft voor zo’n oude bak) om mij in Yaris 2.0 te placeren. We vervingen de Yaris door een andere Yaris. Geef toe, 10 jaar rijden met een occassie, nooit kosten aan gehad tot dit jaar, het is een goed autootje geweest. Maar all good things come to an end zingt Nelly Furtado en gelijk heeft ze.
Voor zijn ouderdom toch nog een redelijk hip dingetje.
Veel plezier in het buitenland, hopelijk houden ze daar evenveel van jou als ik deed.
Welkom Yaris 2. We moeten elkaar nog een beetje leren kennen en aanvoelen maar het klikt vast en zeker ook tussen ons.
RIP Yaris 😉
je hebt er ook menig uurtjes in gespendeerd hé 🙂
Jullie worden vast hele goede maatjes. 🙂
ik vermoed het. Was jij het die ook met een yaris reed?
Ja, klopt helemaa!
Ik heb al 56 jaar mijn uitlaat :). Af en toe kraakt hij ook wel eens (met even af en toe de bijhorende geurtjes), maar dat betekent niet dat mijn schat mij aan de deur zal zetten (haar uitlaat kraakt namelijk ook af en toe eens)
’t Is degelijke machinerie, zo’n Toyota. ik heb er twee versleten (een Carina met 420.000 kilometer op de teller en een Avensis die rond de 350.000 schommelde). Enfin, waarschijnlijk rijden ze zelfs nog, want beiden zijn vertrokken richting Noord-Afrika. 😀
En rallygeluiden in Ieper? Da’s toch dé rallystad bij uitstek, dacht ik zo.
ja jammergenoeg wel ja 😀
Hier een Ford onder mijn gat, al 6 jaar. Maar hij is er al 13. En hij doet het nog goed. Ik zou hem missen moest hij sterven.
RIP Yaris!
Veel succes met Yaris 2!
Gecondoleerd, en proficiat met de nieuwe aankoop tegelijkertijd!
Zingt Nelly dat echt ?
Veel plezier met de 2.0 versie !
Exact hetzelfde tegengekomen met onze auto in augustus: balen! ’t Is een plezier om met de nieuwe (tweedehands) auto te rijden, maar ’t stond echt wel nog niet op onze (financiële) agenda hoor!