Meer moet dat niet zijn #5

De weken gaan open en dicht.  De voorbije week waren er echter heel wat kleine gelukjes in kleine hoekjes.

Mijn eerste mandarijntje van het seizoen!  Het smaakte enorm, lekker vlezig en met veel sap.  In een mum van tijd waren we een kilo mandarijnen lichter.

Gedaan hebben met de weekendinslaap op maandagochtend.  Ik doe mijn werk heel graag maar mijn valies terug maken na een nachtweekend is altijd wel een klein momentje van blijheid.

Verse pompoensoep.  De pompoenen kreeg ik van de achterbuur met de dansende radio en de soep smaakte delicious!

Een puddingsje met een lotusje.  Zo simpel als het groot is maar overheerlijk als het vanillegodengoedje nog een beetje lauw is en het koekje al een beetje gesmeusd is.  Ik leg ook altijd onderaan het potje een koekje alvorens de pudding erover te gieten.  Voor extra cookie-fun!

Een lachende butternut.  Ik moet ook altijd lachen als ik het woord “butternut” hoor.  Waarom?  Geen idee.  Ik vind dat een maffe naam voor een groente.  Hij zal niet lang meer lachen, volgende week gaat hij in de soep.  De butternut kocht ik op het hoeveproject op mijn werk.  Voor mij is dit heel vlot te bestellen, ik kijk naar het assortiment dat aangeboden wordt via de interne mails en mijn bestelling wordt geleverd rechtstreeks van het veld naar mijn werkplek.  Verser dan vers!  In de eerste bestelling was er wel een gigantische spin meegeleverd, maar dit deed geen afbreuk aan de kwaliteit, enkel aan mijn levensduur.