door Mijn grootvader zaliger kon het indertijd: een appel volledig schillen zonder dat de pel ervan brak. Hij at er dagelijks dus ik was er regelmatig bij toen hij zijn stunt uithaalde. Bij het maken van verse appelmoes deze week probeerde ik hem te evenaren maar dat blijkt toch helemaal niet zo simpel als het eruit ziet:
Na enkele rondjes brak de schil en moest ik me weer gewonnen geven.
Tien appels, ik dacht: “Daar kunnen we twee dagen van eten met ons drie”.
Boy was I wrong! Er was slechts een half soepkommetje overschot. Als je ziet wat het resultaat aan appelmoes maar is van 10 appels. Niettemin vind ik verse appelmoes toch stukken beter dan die uit potten. Ik neem het erbij dat ik in het stof bijt tijdens de wedstrijd appelschilstunten.
Shout your heart out 
Blijven trainen, het lukt je wel ooit!
Waar heb jij dat patattenmes gehaald? Wij hadden er ook zo eentje, maar toen we eens een nieuw wilden kopen, vonden we alleen plastieken exemplaren. Niet alleen niet zo ‘fijn in de hand’, ook niet zo stevig lemmet als van dat ander, maar bovendien snijden we er iedere keer mee in onze vingers/handen. Dus als we nu zouden weten waar we die goeie dingen met houten handvat zouden kunnen vinden …
http://www.blokker.be/nl/robert-herder-molenmesje
Maar dit is een niet roestvrij exemplaar blijkbaar. Volgens mij bestaat dat in roestvrije versie ook !
Ja, hier bvb :
http://www.knivesandtools.be/nl/pt/-adola-molenmesje-rvs.htm
Dat komt hier van de lokale stock americain 🙂
Verse appelmoes kan niet tippen aan die uit potten ! Temeer ook dat je meestal zelf veel minder suiker toevoegt ook. Het is een beetje werk natuurlijk …
Mmmmm lekker!!!
Ik kan het perfect (daarmee bedoel ik; appelen schillen in één schil). Ook met ‘patatten’ trouwens. Enkel pompoen lukt me niet 🙂