• mijn schouders zijn slechts 15% van de tijd proper.  Die tijd bevindt zich in het eerste half uur dat ik mijn kleren aanheb.  Voor de andere 85% van de tijd is er ofwel een klodder melk, een kwakje snot of een overschotje groentjespap op te vinden.  Net als ik ervan overtuigd ben dat ik volledig proper en vertrekkensklaar ben komt de kleuter nog eens zijn chocomond aan mijn broekspijp vegen.  Ik begin het nut van ouderwetse voorschorten in te zien.

500536_02

  • ik leerde niet twee maar drie dingen in één keer doen: baby troosten, telefoneren en tegelijkertijd een potje cornflakes vullen.  Hey, ze hebben de speaker niet voor niets uitgevonden!
  • mijn kinderen houden ervan om tegelijkertijd te wenen.  Synchroon-wenen noem ik het.  Of ze wisselen elkaar af.  Wisselwenen.  Als de ene getroost is begint de andere.  Kwestie van het gemakkelijk te maken.
  • baby’s wenen ook heel vaak niet.  Alleen sta ik op dat moment nooit aan de kassa van de Aldi.  Neen, ik sta dan ook nooit binnensmonds te vloeken op de 4 bomma’s die 8 postzegels nodig hebben, in de rij van het postkantoor.  Dat is ook nooit het moment waarop ik aan de praat ben met de juf.
  • als mijn baby spuwt dan doet hij dat in één keer goed.  Zijn beste resultaat behaalt hij als hij èn mijn trui, èn mijn broek èn de zetel in één kwak kan onderspuwen.  Yes you did it!  En dan zijn triomfantelijk opgelucht totje achteraf…goud waard!
  • kinderen slagen erin om mijn humeur in één keer te doen omslaan.  Als ik in een pissige laat-mij-gerust-bui thuiskom en die kleine pudding geeft mij de grootste glimlach van de wereld, gepaard met zijn typische inademingskraai, dan zijn alle zonden van de wereld ineens vergeven.  Ik smelt, ik ontspan en ik knuffel voor zot.
  • met een Maxi-Cosi onderweg is het precies toch even aanpassen, ineens kunnen er maar tien boodschappen meer toegevoegd worden aan de winkelkar, of ik moet de fishsticks herbergen op de schouders van mijn zoon die al half en half bedolven is onder een brood en twee pakjes jonge magere kaas.  Er slaagt er ook altijd wel iemand in om zich massa’s dicht bij mijn auto te parkeren waardoor ik half zwetend, half paniekerig dat kind met bakje en al terug in de auto tracht te proppen zonder dat ik schaafwonden toedien aan mijn buurauto.  Ah nu weet ik waarvoor die gevarendriehoeken “baby on board” dienen..
  • Na vier jaar en twee bevallingen heb ik een ander lichaam.  Er is zoiets als een mummytummy, hoewel de rest van mijn lichaam er enigszins normaal uitziet, blijft dat kwabje er jammergenoeg lichtjes bengelen.  De weegschaal mag dan nog zeggen dat je terug op je gewicht bent, je spiegelbeeld spreekt dat tegen.  En mijn spiegelbeeld weet het altijd beter, godver.
  • Ik werd een couponner.  Het is niet zo dat ik hele plastic folders bijhoud met coupons maar ik weet verdikke goed bij welke apotheker ze korting geven en wanneer de pampers in reclame staan.  Oh, en diezelfde apotheker ken ik ondertussen bij voornaam.  ’t Is Marijke voor de vaste klanten.  Merci hé Marijke.

22 reacties

  1. Hilarische post !
    Ik moet in de naailes als tweede project een schort maken. Misschien kan ik een ouderwets modelleke maken voor U ?
    En die laatste zin : ’t is graag gedaan 🙂

  2. Super! Voor mij ook een schort aub. Of ineens een heel regenpak. En boodschappen doen zonder maxi cosi, graag. Twee kinderen wenen soms eens samen en soms een afwisselend, maar vooral wenen ze héél vaak, vind ik.

  3. Tof om te lezen, met een vlotte pen geschreven. Herkenbaar is het allemaal niet (wegens geen kinderen) maar ik kan het me zó voorstellen.
    Je volgende auto wordt er geheid eentje met vleugeldeuren. 😉

  4. Collect and Go. Echt jong!
    Mijn dochters zijn ondertussen 5 en 7. Sinds dit schooljaar durf ik al eens een wit hemdje dragen. Naar mijn werk. Nog maar één keer moeten wisselen net voor vertrek. Result!

    1. Jaja de collectie en go mannen ken ik ook al goed wi. En ik weet waar ik de gratis service coupons kan vinden! Ik heb hoop als ik jou hoor!

        1. in de boek van collect en go/colruyt zit er altijd één, in het boekje van de dreambaby (af te halen in dreambaby zelf) in het dreambaby magazine ook en soms gebeurt het al eens dat er éé nzit in de folder van colruyt maar dat is lang geleden 😉

  5. Ha, meestal ben ik blij dat onze kroost al groot is, maar als ik bij jou lees is het altijd met een brede glimlach. Soms vergeet ik dat ik 3 van die kleutertjes gehad heb en melkvlekken op mijn kleren… 🙂

  6. Haha! Enorm herkenbaar! Hoeveel keer dat ik mij al afgevraagd heb waarom ik in godsnaam nog moeite doe om schone kleren aan te trekken… Ik ben de tel kwijtgeraakt 🙂

  7. You gotta love it, motherhood! Ik doe de maxicosi nergens mee naartoe, die blijft echt in de auto. Draagdoek als ik ergens anders moet zijn, dat ding is veel te onhandig. Behalve in de Albert Heijn, die hebben daar speciale zalige karren voor!

    1. ja, je leert wel heel vlug in welke winkelkarren je vlotjes een Maxi-Cosi kan passen. Meestal doe ik collect en go. Een draagdoek gebruik ik nooit, de babybjorn buikdrager was de laatste keer niet Linus’ favoriet maar ik zou het nog eens moeten opnieuw proberen, misschien is hij van gedacht veranderd 😀

Geef een reactie op Lore Reactie annuleren