1 januari 2016.  6u58.  Er is niets anders dan elke andere ochtend.  Linus vertelde zijn eerste verhaal om 6u en viel na 25 minuten uitverteld prompt in slaap.  Auto’s razen door de straat, ik hoorde zelfs al een vrachtwagen.  Er pinkt een groen lichtje op mijn gsm: twee ongelezen smsjes.  Waar is de tijd dat nieuwjaars-smsen the bomb waren?  Als ik beneden kom is de schade beperkt.  Ook daar geen (afwas)bommen, die deden we gelukkig gisteren.  Er overspoelt mij een tevreden gevoel over mijn poetswerk van gisteren.  Het is toch aangenaam opstaan in een proper huis.  Met een kruipertje (paracommando-style) in huis is het aangeraden om iets meer te dweilen, het is pas als je over de vloer rolt dat je ziet in welke staat hij is.  Er staan twee fake-tupperware-dozen klaar om het gevecht met de diepvries aan te gaan.  Ik maak dezelfde bedenking zoals altijd als ik de diepvriesdeur opendoe: why???  Het wringen en stapelen van tupperwaredozen is nu niet bepaald een aangename bezigheid als je diepvriesgroenten van de ene naar de andere hand moet gooien omdat je vingers aan het afvriezen zijn.  Mijn idee van de hemel is nog niet gevormd maar ik vermoed dat ze daar een grote diepvries hebben, gevuld met lekkere gerechtjes en altijd plaats voor iets nieuws, gewoon opendoen en er inzetten.  Geen geworstel, geen gevloek, geen getest of de deur terug dicht kan.  Koffie wordt gezet.  De computer werkt even traag als anders “gmail reageert niet”.  Same old same old.  Voor het nieuwe jaar graag een gigantische diepvries en een supersnelle laptop.  Om 7u24 hoor ik een kleuterstemmetje “de wekker is gegaan!” Hij sliep tien minuten uit, mijn oudste zoon.  Even later volgt het tweede babyvertellement.  En de dag opent zich.  Het jaar gaat van start.  In dezelfde tred als het vorige. Melk wordt gemaakt, er wordt geknuffeld.  Net als alle vorige ochtenden deze week.  Ik denk na over de dag die komt.  Mentaal stel ik me het stapelwerk voor in de wagen: wandelwagen, reisbedje, groentenpap en boterhammetjes, nieuwjaarsgeschenken.  Hopelijk vergeten we niets.  De komende weken zal ik nog wel eens missen als ik de datum neerschrijf.  Dan wordt de 5 omgevormd tot een 6.  Gelukkig is dat maar een kleine aanpassing, ééntje die onopgemerkt kan passeren.

Gelukkig nieuwjaar!  Dat het moge zijn zoals je het zelf wil!

36 reacties

  1. The Same Old Shit, yes indeed. Dat knulletje dat door je huis toert in paracommando-stijl, het opstaan met nieuwjaar, ik herken het nog alsof het de dag van gisteren was. Helaas niet. Ik ben ook vandaag opgestaan als 57-er in plaats van de 37-er die ik wou zijn met nieuwjaar.
    Mocht ik het nog niet hebben geschreven: een gelukkig 2016. En die afgevroren vingers? Maak er hapjes van voor de borrel vanavond 🙂 !

  2. Geweldig om te lezen op een nieuwjaarsmorgen… 🙂
    En wat ben ik blij met je verhaal over de diepvries…haha…
    Zou dat echt overal hetzelfde zijn??? Ik moet zeggen dat ik wel altijd B ga laten “puzzelen” om alles erbij te proppen!
    Ook voor jou moest ik het nog niet gezegd hebben: een fantastisch 2016!! 😘

  3. Wat een geweldig geschreven logje, ik krijg er zowaar warm van. De allerdagelijkste ( weet niet of dat woord bestaat maar we genieten op 1 januari van een beetje schrijversvrijheid ) dingen, kunnen ontzettend mooi zijn! Heel veel geluk met je fijne gezinnetje in 2016.

  4. Prachtig geschreven! (En oh ja, die diepvries! Ik wil er altijd enthousiast allerlei restjes inzwieren, om dan te vloeken dat het er niet inpast, dat de schuiven niet meer dichtgaan, dat … ) Geen idee waar jullie naartoe gaan, maar geniet van het uitstapje. En ook voor jou een fijn 2016!

  5. Happy 2016!
    en inderdaad: vroeger lagen alle netwerken plat met nieuwjaar, nu worden er precies nog amper smsjes gestuurd. of komt dat gewoon omdat we ouder worden dat we daar minder mee bezig zijn dan toen we zestien waren?! 🙂

  6. Het eerste wat ik vanmorgen deed nadat ik uit bed gestrompeld was, was het kleinste kamertje bezoeken om er een dringende fax uit Darmstadt te ontvangen. Of zoals U2 het al jaren kweelt: nothing changes on New Year’s Day.
    Fijne 366 dagen, Liese.

  7. Hihi, het gevecht met de diepvries is van a tot z herkenbaar. En de mini-vreugde om elke 10 minuten ectra slaaptijd van die kleine schatjes. Gelukkig nieuwjaar, maak er een fijn blogjaar van!

  8. Ken je niemand die wil ruilen van diepvries (een grote voor een kleine) ? Ik zou het overwegen, ware het niet dat mijn grote ook al te vol zit …
    Heel mooi geschreven hoe nieuwjaarsdag zomaar een dag als een andere is. Het is aan ons om de kleine gelukjes uit elke dag te vangen.

  9. Mihi, die diepvries. Twee dagen geleden nog op zoek naar een gerecht waarvan ik wist dat het er in zat, maar uiteraard was het het laatste doosje dat ik vastnam. Tegen dan kon ik het al bijna niet meer houden van de kou aan mijn handen, pijn maat! Al ben ik desondanks blij dat ik een kleine diepvries heb, want bij een grote zijn er nog meer pottekes om te doorzoeken 🙂

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s