Tijdens het terugstappen naar de wagen gaf ik mezelf een speekselmedaille, ik was zo snugger geweest een doosje te nemen uit de rekken om mijn winkelwaar in te stockeren.  Ik denk altijd dat ik niet veel nodig heb, het zal lukken om het gewoon vast te houden, en aan het einde van de shoppingspree sta ik daar toch mooi met twee armen vol.  Dat resulteerde eerder al in het laten vallen van een pot tomatensaus aan de kassa.  Vijfhonderd milliliter Palazzo-saus op mijn witte sneakers.  Dus…feeling smart…feeling ok…zwaaiend naar een vriendin die net binnenkomt terwijl ik buitenga.  Gemoedelijk, knusjes allemaal.  Als ik bij de wagen aankom blijkt mijn “bakje” van mijn sleutel niet te werken.  Ik druk op het knopje en er gebeurt niets.  Geen “tjoek“-geluid, geen autolichten die aanspringen. (In films of series zeggen die auto’s altijd “fwiepfwiep” als ze geopend worden, geen enkele auto doet dat toch?  Toch?)  Eerder in de week lukte het ook al niet maar toen bleek de koffer niet goed dicht.  Ik draal een beetje met mijn doos winkelwaar en bekijk mijn wagen iets dichter.  Net op tijd besef ik het.  Niemand ziet het en met die doos in mijn hand kan ik mezelf maar half voor het hoofd slaan.  Ik draai me subtiel om en wandel gedecideerd naar de andere kant van de parking.  MIJN auto stond echter daar geparkeerd…zo’n 25 meter verder van zijn tweelingbroer.

Dit en nog meer stompzinnigheden passeerden in 2016, ik heb er een apart categorie “domme trekken”  voor op deze blog.  De pot tomatensaus aan de kassa spande toch wel de kroon.  Of was het “de dubbele gsm-farce”waarbij ik niet één keer maar twee keer mijn gsm op het dak van mijn auto liet liggen?  Anyway in 2017 blijft deze categorie -zonder twijfel- bestaan.

16 reacties

  1. De kinderen na een stressy ochtendrush afzwieren aan school en dan op de achterbank in de auto gaan zitten, dat deed ik ooit eens.
    Een geluk dat er altijd een hele rommel op de achterbank lag, zodat ik nog kon doen alsof mijn wagen (daar aan de schoolpoort, en alle tijd hebbende om op tijd op ’t werk te geraken NOT!) een opruimactie nodig had. Zo gênant!

  2. Ooit portefeuille laten liggen op dak van mijn auto. Alles kwijt: identiteitskaart, rijbewijs, bankkaarten. Dag nadien bankkaart van Iris geleend om pasfoto’s te laten trekken… en die bankkaart ook kwijtgespeeld… 🙄

  3. Door zo’n post voel ik me niet alleen 😀
    Laatst riep ik naar mijn jongste: ‘Daantje, wat doe je nu, onze auto staat dáár he!’ toen hij mijn band ineens losliet op de parking.
    Zeker 3 vrouwen (want op een supermarkt parking zijn geen mannen he) hoorden dat.
    Bleek Daantje juist te zijn, en ik verkeerd.
    Hij was toen 2.
    En dus al een beter oriëntatievermogen dan zijn moeder *zucht*

  4. Ik reageerde nog net op P. Zijn post: schuldig bevonden aan twee verschillende laarzen aandoen. Drie maal tegengekomen. Kort na elkaar. 😀

  5. Blij dat ik niet de enige ben die zulke dingen doet 🙂 Heb al zo vaak geprobeerd m’n sleutel (ik heb geen slot met ab) in het slot van een andere auto te stoppen (soms niet eens hetzelfde merk, maar alleen dezelfde kleur). Die keer dat ik de kist met mandarijnen die ik gekocht had op het dak van de auto geparkeerd had, was ik extra blij dat de eigenaar van die auto niet in de buurt was om het te zien…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s