7 willekeurige weekendbeelden

Via Lies haar facebookpagina vond ik enkele pareltjes aan jongenskledij voor een appel en een ei.  Het groene hemdje gaat volgende week al goed dienst doen op de eerste communie van mijn metekindje!

Hoewel deze rakker wel altijd zijn batman-t-shirt zou willen dragen; hopelijk niet altijd met een klodder afgekuiste yoghurt op!

Ik ben een planner van nature.  Als ik een feestje hou dan probeer ik zoveel mogelijk op voorhand te doen.  De tafels de dag ervoor klaarzetten is altijd een goed idee.  Ik spendeerde toch vlug een uurtje om alles uit te zoeken en om de fouten die ik maakte bij het tellen van het aantal genodigden weer recht te zetten.  Wat er met mij aan de hand was, wie zal het zeggen maar ik maakte twee keer een fout in het aantal nodige borden.

Misschien was het glas cava dat ik dronk met Mr. en Mrs Brubeck wel de schuldige?  Jawel, dit fantastische bloggerskoppel kwam op bezoek en we sleurden hen willens nillens een stukje door De Westhoek.  Ons West-Vlaams werd een klein beetje opgeborgen al zullen ze na hun weekendje Ieper hopelijk wel enkele woordjes opgepikt hebben?

En ja, er staat iRobot genoteerd in mijn google agenda op zaterdagochtend.  Vente Exclusive deed een actie op deze stofmonstertjes en ik kocht er één voor ons.  Een dure aankoop die zichzelf zal lonen hoop ik.  Als ik nu al zie dat ik met een smoefelende baby en een kruimelende kleuter dagelijks 2 tot 3 keer veeg of stofzuig hoop ik toch dat hierin wat verbetering zal komen.

Via WalkieTalkie mocht ik een playmobil setje laten testen.  Het paste perfect bij de boerderij die Linus kreeg van zijn peter voor zijn verjaardag.  Alsof ze het wisten….Op het playmobilsetje staat “1,5 jaar”, hij speelt er nog niet echt mee maar het materiaal kan wel tegen een serieus stootje en met een ruuskabuusje zoals Linus is dat echt wel nodig!  Dat er niet teveel prutsjes aanzitten is ook wel heel positief, alles wordt hier heel minutieus afgeproefd, elke dag.

Tot slot werd de werkweek maandag in ware Liese-stijl gestart!  Aan de kassa van Den Aldi gleed een pot tomatensaus uit mijn handen.  Uiteraard -hoe kon het ook anders- moest die kassa net bomvol staan en moest het passen dat ik WITTE schoenen droeg.  Tomatensaus spetterde wild in het rond en daar stond ik vloekend en verbouwereerd.  Iedereen was aan het staren.  Het ging misschien minder schaamtelijk geweest zijn moest die volledige rij mij uitlachen, nu was gewoon awkward.  Ik mocht alles gewoon laten liggen volgens de kassierster “ga maar hoor, wij kuisen het wel op”.  Dat maakte het nog meer bescheten want dan moest ik gewoon vertrekken en die pot daar laten liggen, de scherven lachten mij nog uit toen ik met rode spetters op mijn schoenen door de schuifdeuren liep.  In de auto probeerde ik nog met papieren zakdoekjes zoveel mogelijk saus af te kuisen maar ik was toch redelijk pissig toen ik thuiskwam.  Pieter was nog even aan het thuiswerken toen hij me zag binnenstormen.  Gelukkig vond hij in zijn schoenpoetsdoos “whitener” , daarmee kreeg ik veel vuil af en nu zie je bijna niets meer van de vlekken.  De vlekken op mijn ziel daarentegen 😉  Bij het maken van de spaghettisaus even later kleurde die niet rood genoeg naar mijn gedacht, ahja, ik had niet meer om een nieuwe pot tomatensaus durven gaan na heel het spetterincident.

Even later stootte Linus zijn hoofd op één of andere  mysterieuze Linus-manier tegen de grond en had hij een bloedlip.  Het koste heel wat bloed, snot en tranen om hem te kalmeren.  ’s Avonds brak mijn molenmesje in twee toen ik een gezonde appel probeerde klaar te maken.  Best dat het weekend heel leuk was geweest!