Het was een oordopjesweekend. Het ene moment konden we er wel gebruiken, het andere moment konden we er niet zonder.
Linus heeft een “periodeke”. Hij heeft er al enige gehad, maar nu kunnen we toch echt wel zeggen dat de peuterpuberteit aan het doorbreken is. Op-de-grond-gooi-taferelen, een intense scène goed voorzien van poten en oren. Met zijn 20 maanden is hij dan ook compleet in de juiste periode om hiermee te beginnen. Hoe grappig en cutiepie hij soms is, zo weerbarstig kan hij ook zijn. Maandagochtend stond ik op de eivolle parking van de Colruyt een battle uit te vechten met hem. Hij wou niet in de kar zitten, ik wou niet vertrekken naar de winkel zonder dat hij in die kar zat. Na een 4-tal gigantische brulbuien, inclusief rollen over de grond en hem zelfs volledig terug in de auto te zetten in zijn kinderstoel, riempjes en alles dicht gaf hij eindelijk toe. “Ga je flink in de kar zitten?” Tranen, gesniffel, snotklodders…”Ja”. De dagelijkse strijd om de jas aan te doen heb ik ondertussen opgegeven. Als hij niet wil komen leg ik zijn jas op de grond bij hem en ik vertrek met Ilja tot het drama losbarst en hij zelf snikkend en snotterend zijn jas komt geven.
Zondagochtend konden we ook oordopjes gebruiken maar deze keer was dit volledig vrijwillig. Al sinds ik hem tien en half jaar geleden leerde kennen zit mijn lief niet stil. Letterlijk, hij tapt en tikt met zijn vingers op alles wat hij tegenkomt, ik ben het al gewoon na al die tijd. Regelmatig doet hij dat ook op zijn drumstel, jammergenoeg komt het leven er soms tussen en moet hij al eens een drummoment laten vallen. Drums & Co – de winkel waar we al ettelijke euro’s aan drummateriaal achterlieten- bestond het voorbije weekend 15 jaar. Voor de gelegenheid werden er drumworkshops georganiseerd. Michael Schack kwam er een uur kennis doorgeven en ik besloot om mee te gaan. Als drumleek leek het me wel eens interessant om zo’n demosessie mee te volgen en Michael Schack is wel een klinkende naam in de drumwereld. Momenteel toert hij met Netsky, maar hij werkte al met Milk Inc, Clouseau en Soulsister, heeft zijn eigen opnamestudio en is enorm toegewijd aan zijn werk althans, dat beweert mijn echtgenoot.
Ik zat op de eerste rij en kon vlotjes -doch met oordopjes- meevolgen wat er werd uitgelegd over hi-hat, snare en bassdrum. Maar het vliegensvlugge handen- en voetenwerk was fascinerend, het moet toch enige oog-hand-coördinatie vergen om te kunnen drummen. Of één van onze zonen de liefde voor de drum zal oppikken weet ik nog niet, maar ze kunnen alvast veel lawaai maken, dat staat buiten kijf!
Ik miste een beetje dat jij Zulu-gewijs voor die drum ging staan dansen.
Volgende keer beter!
(en die kinderen: dat komt wel los – er komt een tijd dat ze jou in de kar zullen willen steken en dat jij tegenpruttelt!)
haha tis waar, maar dan ging het mss niet gefilmd zijn hé 🙂 De kinders, ja, iedereen maakt dat mee hé
Mijn vader en broer spelen al heel hun leven gitaar in groepjes. De moppen over drummers die daar uit komen zijn altijd hilarisch! Dit geheel ter zijde hoor, het kwam gewoon spontaan in me op. Ik ben altijd onder de indruk van wat een drummer kan. Stilstaan is altijd moeilijk (en ik ben fan van Slagerij van Kampen).
Aaah nu snap ik je foto met Michael Schack op Instagram, ik dacht al: hoe komt ze dààr nu bij? Ik heb ook liever ’t lawaai van een drumsessie dan ’t lawaai van een peutersessie, als ik ooit zou moeten kiezen… 😉
Ik ben zooooo blij dat geen van ons mannen ooit heeft willen drummen 😀😀
En wat betreft die peuter-en kleutertijd, nu kan ik er alleen maar om lachen, komt goed Liese, ik beloof het (alhoewel, die puberteit….😂😂)!
ja, ik hoop dat de tussenperiode iets rustiger wordt 🙂
Wow wel tof zo’n drummende met een van de beste drummers van het land!
inderdaad!!!
Ik had vroeger een snaredrum thuis maar mocht er enkel op spelen als er een handdoek overlag. Niet leuk! Ben dan maar geswitcht naar klarinet 🙂
aléé, met een handdoek erover klinkt dat toch totaal niet 🙂
Mijn moeder vond het met handdoek al erg genoeg 🙂
Hier een zoon-drummer in huis!Hij begon eraan op zijn achtste.Het drumstel(van Drums&Co natuurlijk) verhuisde van de living naar boven en dan naar de zolder die we voorzagen van geluidswerende isolatie. Maar ik bleef grote fan van al dat gedrum! Op zijn 23ste gaat de zoon straks alleen wonen in Antwerpen waar hij studeerde…en het drumstel verhuist mee.Ik zal het missen.Ik vraag me af wat zijn nieuwe buren ervan zullen vinden…
…dat vraag ik me ook af! 😀
Misschien worden je zonen wel backing vocals? De stem hebben ze al, zo te lezen.
Iets wat ik wel wijs vind – en tevens een vader-dochtermomentje:
cool! mss later vader met twee zonen in één band
Oh, die driftbuien… Hoewel Sep meestal heel braaf is, kan hij toch ook zijn momentjes hebben. Vooral als het op eten aankomt… Maar eigenlijk mogen we niet klagen. Ik houd mijn hart al vast voor zoon 2, wat als die dan veel meer “last” heeft van de peuterpuberteit… We zijn nu nog niet veel gewoon hoor, met onze oudste…
ik kan het cliché bevestigen….de tweede is altijd een beetje heviger dan de oudste 😀