Yezzz.  De zomervakantie zit er bijna op. (ik gniffel een beetje want ik ben blij).  Voor het eerst in jaren is het voorbijgevlamd.  Op mijn smartphone staan altijd enorm veel foto’s, soms smijt ik ze op mijn instagram, soms hier op de blog, maar meestal blijven ze gewoon staan.  Als herinnering of omdat ze voor mij iets betekenen.  De voorbije 9 weken in woord en beeld:

IMG_20170828_110212

Ilja nam deel aan een initiatie-week gitaarles.  Met een drummende vader leek het voor iedereen aanvaardbaar dat hij ook voor een trommel ging kiezen maar dat deed hij niet.  Eerst gitaar “en later basgitaar want dat vind ik echt cool”.  We startten deze zomer al met logopedie voor zijn stemknobbels en vanaf september gaat hij naar de Chiro.  Gitaarles zal even worden uitgesteld maar als zijn enthousiasme blijft kan hij binnen enkele jaren misschien een liedje spelen voor jullie?

IMG_20170828_110345

Meme werd 100 jaar op 4 juli 2017.  We vierden dit volle bak.  In het rusthuis werden alle bewoners uitgenodigd voor een hapje en een drankje, ze kreeg van de schepen van Stad Ieper een zilveren plateau waar ze “preus lik fjirtig” op was.  (fier als een gieter voor de niet-West-Vlamingen).  Blinkend in haar vel ziet ze er nog altijd sprankelend uit!

IMG_20170630_193741

Niels Destadsbader kwam optreden op een festivalletje hier in de buurt.  Hij wou graag met mij op de foto, ik dacht: “Kom, voor een keer is het goed Nielsken.” 😉

IMG_20170828_111105

Begin juli namen we de ferry naar Engeland.  Het was een mistige ochtend en de kinderen waren vooral geïnteresseerd in de tekenfilm die in het kinderhoekje speelde. Ik probeerde recht te lopen op zo’n boot maar dat was precies nog niet zo evident.  Gelukkig zonder zeeziekte in Engeland en terug thuis geraakt.

IMG_20170710_174354Niets leuker dan naar de supermarkt gaan in een ander land.  “The Laughing Cow”.  Zalig vind ik dat.

IMG_20170718_195120

Met de meisjes gingen we in Waregem gaan escapen.  We werden the biggest losers ever, de kerel die het organiseerde zei het niet met zoveel woorden maar ik denk niet dat iemand er ooit zo lang over deed als wij.  Maar kijk, we had joy, we had fun en die avond was er ECHT heel veel sun.

IMG_20170828_111741

We namen onze kinderen voor het eerst samen mee op hotel.  Met 4 in een familyroom in Genk.  Is het een aanrader?  Tjah.  Mijn kinderen zijn nu niet bepaald gewoon om samen te slapen maar al bij al is het wel meegevallen om ze in slaap te krijgen.  Zelf moesten we superstil zijn en deden we dan maar van katjesfilmpjes bekijken op youtube en verlaten plaatsen begluren op het internet.  En stiekem chips eten uiteraard.

IMG_20170828_112118

In augustus vierde mijn grootmoeder nogmaals haar verjaardag, deze keer voor “een kleine” 240 genodigden in haar thuisdorpje.  Deze foto hing op het herinneringenbord.  Mijn grootvader en grootmoeder bij “de pit”.  Vermoedelijk waren ze even gevlucht voor hun vijf kinderen en namen ze wat us-time daar.  Ik kan niet inschatten hoe oud ze daar waren, in mijn gedachten heeft mijn grootvader er altijd zo uitgezien.

IMG_20170828_112341

en nog ééntje van gisteren.  In De Kinderbrouwerij organiseren ze elke zomer een familiefestival.  Het was de eerste keer dat we een kijkje namen.  Alles was mooi pinterest-gestyled.  De sfeer was er ongedwongen, echter in de vlakke zon was het voor ons gisteren net iets te warm.  Maar het is zeker voor herhaling vatbaar!

 

20 reacties

  1. Je straalt zo op die foto’s, echt waar. En als Ilja geen gitaarles neemt, niet erg want via Youtube kun je dat ook leren. Mijn zoon deed het zo en leerde zichzelf gitaar én basgitaar spelen. Hij heeft een concentratiestoornis, maar hier kan hij zich UREN voor concentreren. 🙂

  2. Hihi, op hotel met kinderen. Hier ook een nachtje gedaan deze zomer. O MY GOD. Wat een ramp :). Eén kind eindigde op de grond, de andere dwars tussen ons. En waarom waren mijn kinderen de enigen die bij het ontbijt kaka-grapjes maakten met een volume om u tegen te zeggen, in een nette omgeving waar personeelsleden elkaar ‘Frau’ noemden? Zucht.

  3. Die verlaten gebouwen en plaatsen zijn echt wel… spooky. Misschien moet ik ook maar urban explorer worden, lijkt me een geweldig beroep.
    Die foto van je grootouders is prachtig, er hangt zo’n gouden schijn over van spontaniteit en vrede.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s