door Laatst sprak ik nog eens af met “de meisjes”. Ik ben met mijn 33 jaar nog niet eens de oudste van de bende, dus van “meisjes” kunnen we misschien niet meer spreken. We waren zelfs geen meisjes meer toen we elkaar leerden kennen, toch blijf ik dat groepje consequent: “de meisjes” noemen. Toen ik rond me keek in de bistro waar we -met de meisjes, ahja- hadden afgesproken zag ik ineens een schilderij dat me bekend voorkwam. Gemaakt door een andere vriendin en tentoongesteld vlakbij mijn stoel. Mijn meisjes-vriendin nam deze wazig foto om door te whatsappen.
“Ik ken die artieste”, dat is toch redelijk cool om uit te spreken vind ik. (Hihi, laat mij toch eens!
De afweging tijd spenderen <-> geld spenderen werd vorige week weer gemaakt toen ik mijn auto bekeek. Ik was hem veel te weinig. Ik zie alleen dat hij vuil is als ik de koffer dichtsla en mijn vingers zwart zijn. Vorige dinsdag parkeerde ik nogal ongelukkig op onze oprit. Sinds ik parkeer met de neus naar de straat moet ik meer op de sensoren betrouwen. Dit eindigde deze week nogal euhh…vrats…met een boenk tegen de gevel. Ilja zei meteen “heb we nu een accident gehad?” Neegt, kindje neegt, al ging ik toch met een klein hartje mijn gevel gaan inspecteren. Laat ons zeggen dat de carwash ook nodig was om de rode baksteen van de trekhaak te wassen.
Toen ik een uur na de wasbeurt om de kinderen vertrok zag ik dit:
En neen, het stof van mijn dashboard heb ik niet afgenomen, niettegenstaande mijn echtgenoot mij daar regelmatig over aanspreekt.
Ik ontdekte ook lieve aardappelen in mijn voorraadkot:
Deze aardappel eindigde liefdevol in WAP (Worst met Appelmoes en Patatten)
Mijn nieuwe tafellaken kwam toe. Het was een beetje spannend (oeh, wat heb ik toch een excited leven!), want zo’n items online kopen is altijd risky business. Er zijn zo van die dingen waarvan je denkt “maar waarom heb ik dat nooit eerder gedaan?”. Zoals dat muffe grijze tafelkleed van op de keukentafel de deur uitgooien en dit lichte, kleurrijke exemplaar opleggen. Precies een nieuwe vibe in de keuken!
Mijn broer was “in het land”. Ahja, sinds hij in Amsterdam woont is hij officieel emigrant. Het komt gewoon op hetzelfde neer voor ons, we geraakten vroeger al niet in Gent om af te spreken en nu ook niet in Amsterdam. Maar het lukt wel eens, no worries. Ondertussen aten we samen bij onze ouders verse frietjes met stoofvlees.
En zondag moest ik jammergenoeg afzeggen voor Run Blogger Run in Oostende. Linus begon op zaterdagavond te hoesten als een oud pepeetje en zette dit krachtig en luidruchtig door tijdens de nacht. ’s Morgens, met slechts enkele uren slaap op de teller, wou ik mijn lief niet achterlaten om met een kleuter en een zieke baby naar de dokter te tjoolen. Bij de dokter van wacht was hij dan weer kiplekker en vond hij het allemaal heel amusant zo’n onderzoek. Gniffelen, stampen met zijn voeten en kraaien van plezier. Absoluut niet hoesten, ah neen, dat had hij al genoeg gedaan thuis. Gelukkig gooide hij toch nog een rocheltje op en spuugde hij na het onderzoek de vloer van het kabinet onder. Hij moest toch ergens tekenen van ziekte vertonen? Het verdict luidde: een grote verkoudheid. Vandaag zag ik echter enkele kleine blaasjes op zijn vel, ofwel zie ik scheel, maar ik vermoed dat de waterpokken ook gearriveerd zijn. Such fun!
Shout your heart out 
Uit jaloezie heb ik daarnet mijn bureau ook ondergekotst. Zonder sporen van gevelstenen, zo kunstig ben ik wel.
kom, kzal uw koorts eens meten
Dit doe ik liever zelf, want je begint een reputatie te kweken 😉
aargh, de waterpokken. succes. (hier nog twee kinderen te gaan, ik hou nu al mijn hart vast :-))
btw, cool tafelkleed!
ik ben het niet zeker. Er zijn blaasjes maar echt heel weinig….Zou dat kunnen, als ze nog geen jaar zijn, dat ze kans hebben om ze nog eens te krijgen?
mijn kinderarts zei dat dat een fabeltje is, dus gemakshalve geloof ik dat maar, want onze dochter was amper 6 maand toen ze ze kreeg 🙂
Ja, helaas is dat echt waar. Bij twee van mijn collega’s hun kindjes is het zo gegaan. De kans bestaat wel dat ze het dan de tweede keer maar mild krijgen.
Zo cool dat je die artieste kent! Dat zou ik toch zeker ook eens laten vallen in het gesprek dan :D.
Veel beterschap aan de kleine man … ’t Is wat dezer dagen met zieke kindertjes precies.
of ipv “eens laten vallen” gewoon luidop verkondigen, dat ze het allemaal zeker gehoord hebben 😉 :-p
Dat van die auto’s te weinig wassen…. Dat klinkt bekend 😦
De waterpokken, ik denk als je dat niet erg gehad hebt, dat dat nog wel terug kan komen… In een bad met stijfsel zetten, direct genezen!
een bad met stijfsel? Dat product om je hemden mee te strijken????
Ja echt…. Niet met hoofdje onder hé 🙂
Huid droogt onmiddelijk uit en blaasjes zijn direct genezen… Echt waar, geloof het van een “oude moeder” 🙂
Je moet wel bij een drogist of zo het echte, ouderwetse stijfsel halen!
Mmmm wap! Gelukkig is er niets aan je gevel! Dat van die auto, dat heb ik ook. En als ik hem dan ben gaan afspuiten denk ik elke keer..Moet ik meer doen! A. Heeft in totaal vijf blaasjes gehad, ze was ouder dan een jaar. Nooit meer terug gezien dus ik verwacht ze nog.
bajagow, niets aan de gevel,…dat kun je niet echt zeggen….
Oei..heb ik dan misverlezen!
“gelukkig begon hij nog te rochelen en te spuwen achteraf” ==> haha, jij bent zo zalig eerlijk, i love that 🙂
ik kan ook blij zijn gelijk een klein kind als mijn webshop-aankopen arriveren. ik heb een even excited leven 😉
tegelijkertijd bezorgt mij dat ook een beetje stress: wanneer zal hij komen, zal ik wel thuis zijn, gaan ze het aan de voordeur laten staan, mss pakt iemand dat dan wel, etc etc
Oh nee… waterpokken… hopelijk niet te veel last van…
En carwash…. dat moet hier ook dringend gebeuren…
Oh nee, waterpokken… Hopelijk niet te veel last van…
En carwash, dat moet hier ook dringend eens gebeuren… Oh well…
het zijn toch geen pokken….
Waar shopte je je tafelkleedje? Hier ook dringend een nieuw exemplaar nodig!
Auto’s wassen: Tommy z’n job! Ik heb al m’n ‘pluk’ om dat hier binnen allemaal proper te houden met al die mannen in huis… En dan komt ie preus lik veertig thuis en zegt hij op een toon waardoor je bijna automatisch op je knietjes zou moeten gaan zitten uit dankbaarheid: ‘Je auto is gewassen, wi!’
tafelzeilonline (een Duitse site ergens), niet duur wi (allééja, ik vind dat niet duur: 35 euro voor twee afwasbare tafellakens) en je kan gewoon je afmetingen ingeven en ze leveren op maat.
Oh cool! Ga ik in m’n favorietjes oplsaan 😉
Ik zou de eigenaar van die carwash toch aanspreken over die beschadiging van de ruit. Het betekent dat de wasinstallatie niet goed staat afgesteld en dus niet veilig is. Volgens mij zal je dan ook niet de enige zijn die dit heeft voorgehad.
(Of doe zoals ik: sinds ik mijn auto heb, is hij nog geen enkele keer gewassen. Hà!)
Ik denk dat het vooral het afvoerstelsel van de duiven op mijn dak niet goed is afgesteld, duust plaats om te droppen en toch maar even op mijn voorruit! Schijters!!!!
Shit, dat is dus kak, of wat? Merde, ik dacht echt dat het om een kras in je ruit ging.
Desalniettemin: fuckers, inderdaad.
Ik denk dat ik die artieste ook ken..hihi. Meer nog: ik ben aan het sparen (met 2 euro’s, dus nog een long way to go 🙂 ) om een kunstwerk bij haar te bestellen om in mijne ‘nieuwe’ living te hangen. En een broer die in Amsterdam woont: sjansaar jij!
echt? We zijn al heel lang vriendinnen, woonden vroeger in dezelfde straat
Jaaaaaaa, stoofvlees met friet, dat hebben wij hier afgelopen weekend ook gegeten! Wel niet op zo’n mooi tafelkleed als het jouwe, dus misschien moet ik mijn leven dringend ook wat spannender maken 🙂
mmm heb er ondertussen alweer zin in
Haha, dat is ook gewoon echt cool om te zeggen, dat van die artieste!
En schoon tafellaken!
merci merci!
Ik ben 10 jaar ouder en vind mezelf ook nog meisje 🙂 en wallen ik struikel er bijna over :-),…….jammer van de blogmeeting hé, want dat is ltijd supergezellig!!
ja tis waar, maar kijk ja, ’t is nu zo 🙂
Zo grappig, ik heb ook vriendinnen waar ik naar verwijs als ‘de meisjes’! We zijn dit jaar allemaal officieel dertigers, en toch. In mijn agenda staat voor binnen 4 weken ‘weekendje met de meisjes’, letterlijk. Wij blijven duidelijk eeuwig jonkies 😉. Staat een beetje haaks op dat tafelkleed als hoogtepunt van de week maar ach, een citytrip, een concert, doorzakken op cafe of een tafelkleed, potato potatoe!
valla, ik vind dat ook 😉
Ik ging vorige maand met mijn auto naar de carwash… het was ook al eventjes geleden… ik denk een maand of 6 (!!!!).
Hopelijk is Linus genezen.
haha heerlijk. ik ben blij dat ik niet de enige ben met een vuile auto.
’t is regelmatig vloeken als ik mijn koffer opendoe en ineens vuile vingers heb.
en mogelijk wordt het nog erger… momenteel rijd ik met een zwarte auto, maar binnen een maand of twee wordt dat een zilverkleurige. speciaal gekozen om hem zo weinig mogelijk te moeten kuisen!