door
Waar mijn stapels badhanddoeken soms omvallen in de kast. Ik moet me soms inhouden om de was niet achter mijn echtgenoot zijn gat opnieuw te plooien, hij houdt er namelijk een andere plooitechniek op na. (Get a grip woman, het zijn maar handdoeken!)
Waar gitaarklanken de laatste maand weerklinken. Soms eens een bas, soms eens een klassieke gitaar.
Waar pannenkoekplantjes zich uitbreiden en mijn bloementafeltje wordt geattaqueerd door dinosaurussen. #dinovember
Waar het internet (niet altijd) blij was om mij te hebben en er dus nogal gevloekt werd omdat ik net tijd had ingepland om te werken aan een schooltaak.
Waar Tommy de huiskip blijft ontsnappen en komt koekeloeren door het keukenraam.
Waar we soms uit trekken met vriendjes, naar het reuzenrad en het Ypermuseum!
Shout your heart out 
Ik vind van mezelf dat ik de enige ben die handdoeken goed kan opplooien, maar zo kan een mens nooit leren delegeren hé…
Grote fan van Tommy!
Hij (gow zij 🙂 ) legt alleszins lekker eieren!
Een heel warm (t)huis, echt waar.
Houden zo!!
we doen ons best!
Leuk, die gitaarklanken in huis!
inderdaad! Ik dacht vroeger dat ik me ging storen aan muziekinstrumenten maar integendeel!
Mijn schoonmoeder plooit de handdoeken ook helemaal anders (onderbroeken ook trouwens) en daardoor past dat in de kast gewoon niet op mekaar. Ik plooi ze soms dus toch opnieuw… Al de rest doet ze 1000x beter dan ik, dus dat neem ik er graag bij 😉.
toffe schoonmoeder! De mijne maakt altijd truien voor mij, ook best leuk!
Op die foto lijkt Tommy wel een meter hoog! Reuzenkip! 🙂
haha inderdaad! ’t Is een gewone kip 😀
Lijkt me een ongelooflijk warme thuis te zijn. En dat van die andere plooitechniek, dat is hier ook van toepassing 😉
🙂
Mooi zo. ben wel even mee hoor met dat “get a grip woman” 🙂 Een methode is maar een methode. Het is de finaal behaalde functionaliteit die telt (zeg ik dan tegen mijn echtgenote). Dat “get a grip woman” gooi ik er niet achteraan, dat zou niet goed komen. 😉
hahaha, ik ga niet scheidsrechteren als er spel van komt 😀
Ik snap dat echt kei hard van die handdoeken!
Hier helaas dus het geval dat ik ze dan allemaal gewoon opnieuw plooi 😮
Ja ik ben zo erg (schaamrood op mijn wangen). MAAR ik weet dat van mijzelf en ik zeg de echtgenoot dan gewoon ‘je helpt mij niet door de was te plooien, maar door er aan te denken om bijvoorbeeld de droogkast leeg te maken’. en dat werkt bij ons prima. Ikke “juist” geplooide handdoeken, en mijne rug en ik content dat de was plots in mijn living staat (ipv in het washok in de kelder te piepen van ‘ik ben klaar’).
mooie samenwerking!
Hahaha, get a grip woman 🙂 Dat moet ik doen met kousen: hij hangt die op met kreukels en al en rolt ze eens gedroogd op in een bolletje; ik strijk de kreukels er met mijn hand uit en plooi ze mooi in twee… Die manier van opplooien nog tot daar aan toe, maar dat ophangen, dat blijft moeilijk (al geef ik grif toe dat ik waarschijnlijk de lastigaard van ons twee ben omdat ik “ingedroogde” plooien in een kous wreed ambetant vind).
En hoera voor uitbreidende pannenkoekenplantjes 🙂
Was ophangen, plooien, afwassen, zelfde probleem hier. Maar ik zeg dan ook tegen mezelf: je mag je verdorie in u pollekes wrijven met zo ne vent die uit zichzelf helpt! Werkt wel om die grip te krijgen 😉
handdoeken herplooien…was jouw vorige post niet iets over imperfectie?
die kip voor het raam, zalig!
Inderdaad! Ik probeer me van die handdoeken niets aan te trekken en ze niet te herplooien maar een onevenwichtige stapel zorgt voor een irritatie bij mij. Weenie hoe het komt 😃