Versier me maar met schone schijn.

Ooit tijdens een gesprek met een ex-collega vertelde ze me over een vriendin die bezeten was van de rallymicrobe:  “Zij is daar helemaal befreakt van!”.  In de context van haar verhaal was heel duidelijk wat ze met dat “befreakt” bedoelde en sindsdien zou ik het ook wel eens durven gebruiken.  Ik heb niet echt idolen, geen mensen of dingen die ik consequent ga volgen en adoreren.  Toch kan ik bij momenten ook helemaal befreakt zijn van iets, het zijn opflakkeringen van respect en bewondering.   Het komt zo snel als het weer gaat.  Het kan over overleden artiesten gaan of iemand die begeesterend kan spreken.  Over een liedje of een film of whatsoever…en dan gaat het op repeat, repeat, repeat.

Spiegel van Tourist LeMc

“Versier me maar met schone schijn, ik wil zo graag die man in de spiegel zijn.” Sommige zinnen schieten rechtstreeks door mijn maag.  Als Tourist LeMc dit zelf geschreven heeft dan wint hij mijn grootste befreakt-medaille deze maand.  De rauwe stem van Raymond van het Groenewoud daarbij maakt het helemaal af. Twee jaar geleden zag ik Tourist optreden op een festival dat werd ondersteund door een gebarentolk.  De medaille ging toen naar de tolk die alle teksten van Tourist LeMc moest vertalen.  Ik vermoed dat die dame ’s avonds uitgeteld in de zetel zal gelegen hebben, doe het maar eens aan het tempo dat hij zingt!

Queen en in het bijzonder Freddie Mercury

Maar alléé, waar jij nu mee afkomt.  Geen idee, maar kijk eens naar Freddie Mercury.  Zijn gesten, zijn stem, die muziek!  Kon ik ooit terugkeren in de tijd:  ik ging naar een concert van Queen!  De film die momenteel in de bioscoop speelt schijnt de moeite te zijn, eens zien of ik die misschien kan meepikken al is het een magere troost.  

Haruki Murakami 

• 

Het is niet de eerste keer dat ik over Haruki doorboom denk ik.  Maar hij kan iets.  Hij kan een verhaal naar het absurde sturen en mij volledig meekrijgen.  Als een boek te fluffy of onwaarschijnlijk wordt haak ik meestal af, maar bij Murakami doe ik dat nie  (padaboem!).  Ik had “De Moord Op Commendatore” al een tijdje liggen in mijn leesstapeltje omdat ik me altijd wat moet oppeppen om aan één van zijn boeken te beginnen.  Ik weet, bij het omdraaien van de eerste pagina ben ik weg voor een heel eind.  Duizend pagina’s verder vraag ik me af waarom ik er niet eerder ben aan begonnen.  

Ontspullen

Niet dat ik een grote volger ben van Marie Kondo maar ik zou wel eens een criseke krijgen en wat materiaal het huis uitgooien of te koop zetten.  Toch heb ik nog altijd veel te veel spullen en ik vervang de laatste tijd wel eens iets.  Ik geef ook consequent mijn boeken nog altijd weg.  Gelezen staat gelijk aan: op naar de volgende!  Niettemin blijven er zich soms stapeltjes vormen, vooral dan met tijdschriften die ik moet doornemen in het kader van een opdracht voor mijn opleiding.  Ik blijf trouwens tot in den treure wachten op het resultaat van mijn eerste examen, deze week gingen de schriften die ik volschreef met samenvattingen toch in de papierbak.  Als ik het examen moet herdoen ga ik het toch moeten opnieuw schrijven, dus bewaren heeft weinig zin.  Het begint wat aan me te knagen.  

Tim Burton

Dinsdag ga ik naar de expo in C-Mine Genk, het was even zoeken om nog een vrije moment te vinden maar het werd ineens dringend want de expo verhuist eind november.  Toch wel curieus of ik er The Pin Cushion Queen ergens ga tegenkomen.  Nog tips om in Genk iets lekker te eten op mijn ééntje?

•