Kerremesse in d’helle*.

Ik kan mezelf niet echt met andere moeders vergelijken. Anderen lijken altijd iets meer inventief, georganiseerd en moedereriger te zijn dan ik. Soms denk ik wel eens dat ik best wat meer moeite zou mogen doen maar aan de andere kant vind ik ook dat ze vooral zichzelf moeten entertainen.

Sinds kort organiseer ik wel degelijk van tijd tot tijd eens playdates voor de oudste. Een vriendje komt spelen of we doen iets samen met mijn metekindje. Waar ik tijdens andere vakanties nogal territoriaal was op mijn tijd met de kinderen kan ik deze de laatste maanden best wel spenderen aan nog meer kinderen dan aan mijn eigen. Ze houden elkaar ook veel beter bezig als er een vriendje is.

Vandaag trokken we naar Speel. in Zwevegem. Zoals ik het een redelijke chi-chi-madame hoorde zeggen daar te plekke “het is een ge-upgrade indoorspeeltuin hé”. Ge-upgrade? Say what? Maar kom, ik kan ze geen ongelijk geven. Hoeken met Playmobil en Lego om mee te spelen, muurklimwanden en gigantische glijbanen. Ik kan me moeilijk inbeelden dat er kinderen zijn die daar niet aan hun trekken komen. Alhoewel. Het jongetje dat eerst op de stoel naast onze tafel zat had vooral interesse in de iPhone van mama en maakte nogal een drama toen ze hem hierover terechtwees. Uiteindelijk kwam het helemaal goed.

Onze peuter houdt echter niet zo van de grote drukte en kwam ook wel regelmatig eens op mijn schoot wentelen of iets roepen want praten in een indoorspeeltuin, dat moet precies altijd met het volume op tien. Uiteindelijk spendeerde ik er toch een aantal uur waarin ik toch enkele zaken opmerkte.

• Er was veel volk. Toen ik om 10u toekwam stond er al een lange rij aan de kassa. Ik vermoed dat ze wat technische problemen ondervonden want we gingen geen stap vooruit.
• Het gebouw heeft wel iets. Van het omgebouwde zwembad werden heel wat van de originele elementen bewaard. Het zorgt voor een aparte sfeer want ik bleef het gevoel hebben dat ik in een zwembad was. Het galmde er ook wel een beetje, maar niet zoveel als in een ander indoorspeelplein, dus dat viel mee. En geen fluitende badmeesters die je aanmanen om “Vooral Niet Te Lopen!!”
• Ik moet dringend mijn gehoor laten nakijken. Mijn kinderen riepen de hele tijd “Mama!!” vanuit het speeldorp en bij nader inzicht bleken het altijd andere kinderen te zijn. Ik zag er waarschijnlijk uit als een stokstaartje met een paranoïde persoonlijkheidsstoornis. Weg en weer kijkend: “Huh? Wat is er?” Ah, ’t zijn de mijne niet.
• Ik was alleen met drie kinderen aan een tafeltje. Logistiek is dat niet zo evident, ik moest helemaal de andere kant uit om iets van drank te bestellen. Ik besloot om er ook iets te eten ter plekke (#lazyhousewife) dus dat was eventjes nadenken hoe ik alles moest organiseren maar kijk, ik ben twee keer met een volle plateau aan mijn tafel terug geraakt zonder dat een voorbijlopend kind met ketchup werd besmeurd of de hele lunch tegen de grond kletste. Ik heb het al anders meegemaakt. (er komt een herinnering uit de Quick in Brugge en frietjes en cola die langs een trap naar beneden sijpelen naar boven. De mevrouw die beneden naast de befaamde trap zat zal het zich waarschijnlijk ook wel nog herinneren….)
• Er kwam altijd maar meer volk toe. Ik zag mensen speuren naar een plekje om te zitten. Er werd geïmproviseerd door op het tafeltje van een kinderstoel een plateau met drankjes te balanceren en er enkele stoelen rond te zetten. Sommige mensen kennen echt wel iets van plantrekkerij. Mijn kinderen waren foetsjie dus zat ik daar maar alleen aan een tafeltje van vier. Een mevrouw kwam me vragen of ze me mocht vergezellen. Al bij al was dat de beste zet die ze kon doen, voor haar en voor mij. Zo kon ik ongestoord eens naar de kinderen gaan loeren (aaah ok, druk aan het spelen met Playmobil) of kon zij een drankje gaan bestellen zonder dat haar stoel gekaapt werd. Het was op een gegeven moment echt schermen voor ons plekje. In feite moesten ze aan de kassa de grens getrokken hebben van “volzet”. Toen ik rond 14u30 naar huis vertrok stond er een ellenlange rij en was er nergens een plekje om te zitten want ik vermoed dat aasgieren mijn lege stoel reeds hadden ingepalmd.
• Er zijn mensen die om 10u30 een blonde Leffe drinken of een witte wijn. Ben ik de enige die dat raar/verontrustend vindt? Of moet ik gewoon maar even mijn gedacht hierover inslikken?
• Indoorspeeltuinen, hoe hipster ze ook zijn. Het blijven toch luidruchtige hellegaten waar soms duivelse kindjes rondlopen.
• Ze serveren er lekkere vegetarische lasagne.
• Ik betaalde 9,95 euro per kind. Als je ziet wat ze er allemaal kunnen doen vind ik dat prijs-kwaliteit best wel ok. Ik kreeg ook spaarkorting met mijn gezinsbondskaart.
• De drukte en drie luidruchtige jongetjes in de auto, bij thuiskomst had ik nood aan een koffietje. Laat ons zeggen drie koffietjes, voor elk versuikerd kindje één.

Ga ik nog terug? Misschien wel, maar ik ga zeker weer zorgen dat ik er ben rond 10u. En ik neem een buitenwipper mee om mijn stoel te bewaken. Kandidaten mogen zich melden in mijn mailbox.

*Kerremesse in d’helle. Ook wel de uitdrukking die we hier gebruiken als het regent en de zon ook schijnt. Gebruiken jullie die ook?