Teveel te weinig

Te weinig geslapen – teveel gepowernapt- teveel gesnoept – te weinig fruit – teveel koffie – te weinig water – teveel oppervlakkige gesprekken – te weinig tijd gemaakt voor wat echt telt – teveel bezig met mezelf – te weinig met een ander – teveel ge-instagramd – te weinig geblogd

Ik zou schrijven: ik kan het lijstje eindeloos maken maar dat spreekt zichzelf zo keihard tegen. Net die contradictie typeert hoe het er nu in mijn hoofd aan toe gaat.

Er zijn zoveel dingen die ik zo graag eens wil doen. En toch zit ik ’s avonds in mijn zetel een chickflick te bekijken. Om anderhalf uur (of laat ons zeggen: een uur) later gegarandeerd in slaap te vallen.

Te weinig gewandeld – te weinig gelezen – teveel gezaagd – teveel vergeten.

Ik wil in de zon zitten en eens echt een ongestoord gesprek voeren met iemand. Eens shoppen en me goed voelen over de aankopen die ik deed. Het gevoel hebben dat iets helemaal afgewerkt is. Dat er niet overal losse eindjes moeten weggewerkt worden.

Te weinig gebudgetteerd, teveel gespendeerd, te weinig genoteerd, teveel verwarring gecreëerd

Terwijl ik zo gestructureerd en georganiseerd ben. Terwijl ik meestal een overzicht heb voor enkele weken ver van hoe de agenda eruit ziet blijkt dit helemaal nu niet zo te zijn. Blijk ik dingen compleet te vergeten of moet ik overal kleine brandjes gaan blussen. De tijd haalt me letterlijk in.

Ik wil een blog typen die vloeit. Eén waar ik niet moet sleuren om de woorden recht te krijgen. Om de zinnen te doen dansen.

Teveel ik – te weinig jij

Alles gaat al een tijdje in ups en downs. Mijn humeur, mijn daadkracht, mijn praktisch brein.

Ik wil mijn bloembakken vullen om mijn tuin op te fleuren, ik wil werk maken van het zoeken naar een nieuwe huiskat.

Teveel “straks” “later” en “misschien morgen”. Te weinig “ik doe het voor je” en “je bent echt geweldig”.