door Net als Ilja wordt deze blog acht jaar. Tijdens mijn zwangerschapsverlof werd dit voor het eerst gepost op deze pagina. Ik had daarvoor al talrijke blogs gehad maar meestal werden ze na een jaar opgedoekt en begon ik iets nieuws. De eerste jaren blogde ik hier eerder anoniem. Het blogleven gaat net als het gewone leven: met zijn ups en zijn downs. Er zijn periodes geweest waarin ik het hier wat liet slabakken. Er zijn periodes van postjes om de twee dagen. Er kwamen veranderingen in het interieur van de blog, ik zou het stiekem wel nog eens willen opfrissen. De inspiratie komt en de inspiratie blijft wel eens uit. Niettemin volg ik nog steeds mensen die ook indertijd reeds aan het bloggen waren, al dan niet onder dezelfde naam. Er zijn ook andere bloggers bijgekomen die ik trouw volg. Het blijft een wereld apart. Ik zag de blogwereld uitbreiden van “mensen die wat tokkelen” naar “influencers die elke post minuscuul voorbereiden met perfect afgewerkte foto’s”. En ergens tussen die verschillende bloggers zitten mensen die het gewoon graag doen, zonder meer. Mensen die hun ei kwijt kunnen in een goeie tekst of in een toffe fotoreeks. Het is zoals alles in het leven: het hoeft niet perfect te zijn, het is nu niet alsof iemand van je schrijfkunsten echt wakker ligt. Tenzij je iets “moet” schrijven, dan zijn de voorwaarden uiteraard anders. Daarom werk ik bitter weinig samen met bedrijven en tegelijk word ik ook nooit echt meer aangesproken door spitsvondige PR-ladies. Het is goed zo. Dan moet ik ook geen beslissingen nemen en hoef ik er helemaal niet meer over na te denken. Kan ik lekker mijn eigen ding blijven doen. Zo brei ik er misschien wel nog eens voor 8 jaar foto’s aan?
Shout your heart out 
Wat een tof idee met die oude foto’s! En proficiat aan de jarige, hiep hiep hoera!
Merci!
Zo’n mooie verjaardag op de dag dat collega Menck zijn pen aan de wilgen hangt.
Ik kom hier graag lezen, Liese!
Merci! Menck komt wel terug als ‘het seizoen’ gedaan is!
Oender ons gezeid en gezwegen…. ‘k peizen’t ook!
Thihihi
Ik heb mijn laatste commerciële aanbieding gewoon genegeerd. Het vooruitzicht van er te moeten over schrijven was er teveel aan. Gelukkig ben ik voor de meeste bedrijven niet bijster interessant.
Ik kom hier graag lezen juist om je ongedwongenheid. Het gewone leven, simpel maar wel boeiend!
En Ilja: wat een kerel! Zalig, die fotoreeks!
Danku!
En vergeet geen opname van de kinderstem te maken, heb daar zo’n spijt van, want ik weet nu niet meer hoe mijn zoon klonk voor de baard het overnam. Blijven de foto’s trekken, is zo’n mooie herinnering…..
Ah goeie tip van die stem! Heb wel al een
Cd’tje uit de tweede kleuterklas waarop hij een liedje zingt voor Moederdag. 💔💔💔
Dat zijn de mooiste herinneringen, zo heeft mijn zoon ooit in de kerk moeten zingen en dat is een herinnering die nooit zal verdwijnen
Zo leuk met die foto’s! Proficiat aan beide jarigen! 😉
Merci!
Ah tof, nu heb ik meteen Ilja zijn fotoreeks ook eens gezien. Een beetje laat maar toch nog een dikke proficiat met je achtste blogverjaardag.
Thx!
Blijft echt een zalig idee, met die oude foto’s! Nog een late gelukkige verjaardag, voor Ilja en voor de blog 🙂
Hij wordt groot!!! Proficiat, ook met de blog.
Thx jij bent nog steeds 1 van de mensen die in het langste volg!
Zot he! Er zijn er maar weinig over uit die tijd.
dat fotokaderidee is zo geweldig!
Tof dat je je blog al zo lang volhoudt…ik hou van al die anciens in het blogwereldje die vaak de “blogregels” niet zou nauw volgen. Mensen naar mijn hart 🙂
Zijn er blogregels? 🤣