door Het is de eerste keer sinds ik kinderen heb dat het einde van de vakantie vlugger komt dan ik ernaar kan uitkijken. Vele zomers begon ik vanaf “half oogst” af te tellen tot 1 september. De vakantie leek altijd te lang, mijn creativiteit om de kinderen te entertainen als ze thuis waren was tegen 15 augustus compleet uitgeput, net als ik zelf. Zomers waren nooit goed voor mijn ouderschapstwijfels!
Iedere zomer zeiden we zuchtend bij elke broertjesruzie tegen elkaar “Volgend jaar zal het beter zijn”. Na elke vakantie waren we bekaf. We hielden dit een viertal zomervakanties vol maar we zijn er eindelijk. Ik had gegokt op volgende zomer -als ze 6 en 10 zijn- maar ik denk dat de pandemie er een boost aan gegeven heeft. Nu de kinderen 5 en 9 zijn lijken ze elkaar eindelijk gevonden te hebben. Ik kan met de hand op het hart zeggen dat het een gezellige schoolvakantie was waarin iedereen relatief lief was voor elkaar. We hebben ook de verwachtingen wat bijgesteld en zijn meer op het ritme van de kinderen gaan leven. Lowering the bar heeft in dit opzicht goed gewerkt.
Ik ben nooit een helikopter-moeder geweest en ik neem schaamteloos tijd voor mezelf. Een wandeling met een vriendin, een namiddag alleen op stap of me aan mijn laptop zetten terwijl de jongens ergens in huis zitten. Ik moet mijn ding kunnen doen. Ze hebben me ook veel minder nodig dan vroeger, dat is een gevolg van hun leeftijd maar ook van het chillaxe ouderschap denk ik.
Ik heb altijd getwijfeld aan mijn ouderschap, wist nooit of ik het wel goed deed. Ze zijn gelukkig en er zal altijd wel één kind zijn dat zijn onderbroek binnenstebuiten aan heeft. Het heeft 9 jaar geduurd maar ik durf me eindelijk bekwaam voelen in mijn ouderschap en dat klinkt zo vreemd dat ik het bijna zelf niet geloof dat ik het schrijf. Ik zou iedereen zeggen dat ze niet zo streng moeten zijn voor zichzelf en ik vermoed dat velen dit ook nu tegen mij gaan zeggen. Dit proces heb ik vooral zelf doorlopen en dat is het meest waardevolle aan heel het verhaal.
Ouderschap? Rockin’ it!
Shout your heart out 
Zeker weten! Blij dat je mijn partner in crime bent ❤
Schoon!! ❤
xxx
Destijds zeiden we dat onze eerste ons ‘broddellapje’ was. We gunden het onszelf om het ouderschap uit te proberen. We deden uiteraard ons best. Bij 2 en 3 werden we relaxter.
Dit is zó fijn om te lezen! Mijn kinderen zijn 3 en 5 en ik heb dat gevoel nog niet gehad… vakanties putten me enorm uit. Ik hoop dus ooit hetzelfde te kunnen zeggen 🙂
Je schreef er vroeger a wel eens over en als ik het me correct herinner zei ik toen ook al: je bent heel goed bezig !
Het zal er alleen maar op verbeteren. Tot ze in hun apenjaren komen, dan wordt het weer spannend :)!
Dat is iets waar ik de laatste jaren altijd zo verbaasd over was: hoe vertwijfeld jij kon zijn over het ouderschap en over hoe dat nu iets is waar ik bij mezelf net geen twijfels over heb (in tegenstelling tot alle andere aspecten van mijn leven).
Ik ben blij dat je je ‘draai’ gevonden hebt als ouder, of beter: die draai had je al – alleen besef je het nu ook. Koester die gedachte. x
Als er één iets is waarover ik niet kan meespreken, is het wel ouderschap. Doch dat jij goed bezig bent, valt niet te ontkennen.
Ik hoop dat ik ooit hetzelfde kan zeggen. Nu vind ik vakanties echt heel vermoeiend en ik heb dan nog het ‘geluk’ om twee maanden lang bij mijn kapoenen te zijn. Altijd weer blij om in september te kunnen beginnen.
Herkenbaar, ik durf het nu pas zeggen, de zoon is 20 😉
Leuk dat dat kan, schaamteloos voor jezelf kiezen, jiiihaa! 🙂
Topmoeder, gij 💪