Blue monday. De derde maandag van januari is statistisch gezien de meest deprimerende dag van het jaar. De goeie voornemens beginnen af te brokkelen en een nieuwe vakantie is ver uit zicht. Hierdoor voelen veel mensen zich specifiek nu neerslachtiger dan anders. Een beetje populaire praat vind ik maar ik weet uit mijn omgeving dat veel mensen echt slecht in hun vel zitten, blauwe dagen of niet. Met mijn eigen gemoed gaat het de laatste tijd eigenlijk de goeie kant uit. Het schiet niet in hoogtes en laagtes zoals het soms wel eens kan doen en dat is voor mij de beste manier om door het leven te stappen. Uiteraard zijn het kakdagen, maar ik troost mij ergens met de gedachte dat dat voor iedereen zo is. Jawel, ik kan me ook ergeren aan hoesters in de Aldi of mensen die persé hun 91-jarige pepe in de rolwagen moeten meebrengen om een vers brood te kopen. Dan foeter ik wel eens in mijn binnenste maar ik spreek mezelf ook toe: “Laat het los, je kunt er niets aan veranderen”. Het heeft geen zin om daar energie aan te verspillen. Blue monday wordt ook op sociale media uitgespeeld, net dè plek waar mensen beter van weg blijven als ze niet 100% goed in hun vel zitten. Want wat geeft een meer vertekend beeld van de werkelijkheid dan iedereens’ mooiste foto’s? “Ik zie veel perfecte gezinnen” hoor ik wel eens. Ik zie geen perfecte gezinnen. Ik zie een perfecte shot van een gezin dat ook dealt met ups en downs. Misschien werd er wel veel rommel weggeduwd voor de foto werd genomen. Misschien houdt de moeder haar hand wel voor een melkklodder op haar kleren. Doe die “misschien” maar weg met een dikke laag tipp-ex want het is gewoonweg zo. Het leven is niet zoals op social media dus spiegel ik mij er ook niet aan maar kijk ik daardoor. Het is pas als je met mensen spreekt dat je hoort hoe het echt zit.
Dat in het echte leven de sneeuwpoppen ook dooien.

“Eergisteren nog statig en recht,
maar tegen de dooi verloor ik een oneerlijk gevecht.
De foto van mij op mijn best, werd alle chance tijdig op Instagram gezet”.
Graag nog verduidelijking dat we in de tuin aan het werken zijn alvorens de mensen denken dat er nog een loopgraaf van 14-18 door onze tuin loopt (wat waarschijnlijk het geval is maar dan onder de grond) … dank van uw liefhebbende echtgenoot, doe zo verder 😀
Heel mooi en zo waar.
Ik heb geen boodschap aan Blue Monday. Andere jaren zitten wij op dit moment in een of ander warm land. Dit jaar blijven we gewoon thuis en dat is ook helemaal ok.
Helemaal waar. Ik had zaterdag wat een baaldag en ik heb er de laatste tijd wel meer. Maar gewoon omdat ik heel het coronagebeuren beu ben, niet omdat het toevallig blue monday is.
Bij mij valt het vandaag ook best mee want gisteren had ik de hele dag hoofdpijn en morgen geven ze regen (nu komt soms de zon heel voorzichtig eens piepen) 😉
Blue Monday? Ik vind dat een prachtig nummer van New Order, maar daar houdt het dan ook op. Al de rest is bijgeloof, en daar geloof ik niet in want zulks brengt ongeluk. 😀
Een blog hoort ook bij ‘sociale media’. Ongetwijfeld schotelen sommige blogs ons eveneens een vertekend beeld voor, doch daar stoor ik me niet aan.
bijgeloof brengt ongeluk….ik hoor je, ik hoor je
Een melkklodder op de kleren. Zalige termen altijd, op deze webstek.
Zelf wil ik geen leven als dat in Instagramland. Geef mij maar onze bijwijlen rommelige living, onze woning die er ‘geleefd’ uitziet.
Vroeger foeterde en ergerde ik me ook al eens vand e wereld, maar ik doe dus nu ook mijn best… om te relativeren. Laat het los denk ik dan.
ideaal voor in een sneeuwlandschap “Let it gooooo”