door Quarantaine dag 1
Jawel. Het is van dadde. We zitten met ons gezin collectief in quarantaine nadat mijn echtgenoot zondag een positieve coronatest aflegde. We konden bijna een jaar lang het beestje buitenhouden. Hij krijgt wekelijks drie sneltesten op het werk maar zondag stuurde een kriebelhoest hem naar het testcentrum. Tegen zondagavond werd het hoesten erger en kwamen er lichte rillingen over hem heen gelopen. Toen hij zich maandagochtend uit bed hees om een vroegdienst aan te vatten bleek hij koorts hebben. De resultaten van de test waren toen nog niet gekend maar een telefoontje naar het labo later bleek het “prijs”.
Meteen schiet er weer een volledige carrousel in gang. Mijn werk verwittigen, een afspraak maken bij de huisarts voor mij. Ons afvragen of de kinderen getest moeten worden. Aangezien beide jongens sowieso al twee (drie in Ilja’s geval) weken thuis zitten vormt er voor hen niet meteen een risico. Kortom: rabbelinge. Om 8u vertrok ik te voet naar de huisarts, het had stenen uit de grond gevroren. De huisarts schreef meteen een ziektebriefje voor hem en een quarantaine-attest voor mij. De wisser ging ook mijn neus in. Het was mijn 6e COVID-test en ik weet ondertussen al wel hoe ik hem moet ondergaan (rustig door de neus uitademen, tanden op elkaar) maar het blijft geen pretje. Onderweg naar huis belde ik met mijn oversten om me nog eens tien dagen afwezig te melden op het werk. Ze wilden me uiteraard liever niet op dienst zien verschijnen, uit de test van mijn lief bleek hij over een serieuze virale load te beschikken wat doet vermoeden dat er misschien een Britse variant in het spel zit.
Ik had mijn enige contact van de voorbije twee dagen reeds verwittigd, dus misschien heb ik jullie favoriete blogster Kelly wel besmet met het coronavirus tijdens onze wandeldate. Wat gaan we hier nog meemaken in blogland zeg?
Onderwijl is de eerste halve dag van de quarantaine gepasseerd. Nog 9,5 dagen te gaan. Morgen weet ik resultaat van mijn test.
_________________________________________________________________________________
Quarantaine dag 2
7u: Uit extra onderzoeken blijkt mijn lief besmet met de Britse variant van het virus en wist de huisarts hem gisteren nog te zeggen “dat hij echt wel heel erg besmettelijk is”. Mijn hoop op een negatieve test wordt door elk viruspartikel lichtjes weggefret maar ik wacht rustig mijn testresultaat af. Voor hem is het extra hard balen gezien hij reeds zijn eerste vaccinatie had gekregen en nu in de wachtperiode alsnog besmet is geraakt.
Gisteren postte ik de foto van dag 1 op Instagram. Er kwam een berg berichtjes binnen met vragen en gigantisch veel mensen zijn bereid om ons te helpen tijdens deze quarantaine. Echt, all the feels hierbij want hoe zalig is dit niet? Vooral “Moet ik boodschappen doen?” komt veel voor. Het zou geweldig zijn moest ik iedereen eens kunnen zien voor een drempelpraatje maar als ik ook zo besmettelijk blijk te zijn wil ik dat zeker niet riskeren en zou ik er zeker nog een venster tussen laten. De hulp zal zeker nodig zijn, ik was vorig weekend nog om boodschappen geweest voor mijn weekmenu maar uiteraard kom ik daar geen 10 dagen mee rond. Dus ja: Ik ga roepen zoals ik in mijn antwoordjes geef. Maar hartjes voor iedereen zeg!
10u30: Mijn eerste resultaat blijkt negatief. De huisarts twijfelt echter en vreest dat we te vroeg getest hebben. Ze wil me morgen terugzien voor een tweede test om zeker te zijn. Ondertussen vertoon ik ook lichte symptoompjes. Of beeld ik het mij in? Lichte hoofdpijn, lichte keelpijn, lichte pijn op de borst. Of ben ik een hypochonder aan het worden? En als ik dan toch aan het hypochonderen ben, doe ik het dan wel goed? Haha Je zou voor minder koekoek worden 😉
De postbode leverde ook dit zalige pakketje:
Ik riep direct: “Zure spekken! Dat is iemand die mij kent!” en inderdaad, mijn liefste vriendin Siska voorziet ons van voldoende snoep. De kinderen hebben het pakket ook gespot, dus stiekem in het washok smoefelen zit er niet in…(Komaan 😉 geef toe dat jij dat ook soms doet!)
Shout your heart out 
Alvast sterkte en hopelijk snel weer op het virusvrije pad x
We doen ons best! Merci!
Ik hoop dat jullie er allemaal snel weer bovenop zijn! Verzorg je goed en volop smoefelen mag nu zeker 🙂
hehehe, ik hou het in gedachten!
He bah! Soigneer jezelf en elkaar. Gauw weer beter!
thxxxx
Jullie hebben pech. Hopelijk blijft het bij lichte symptomen.
inderdaad! merci!
Toeme, geen fijn nieuws. Moge dit snel achter de rug zijn. Beterschap!
danku !
Nee toch! Vooral dat je man al zijn eerste spuit heeft gehad en nu de tweede niet kan krijgen allicht is ook balen.
Uitzweten is de boodschap zeker, hopelijk niet teveel (koorts).
Verzorg elkaar maar goed.
ja inderdaad, balen met die vaccinatie!
Als je met de hond slaapt…. zou het wel kunnen zijn dat je “zijn vlooien…..”.
Ik hoop voor jou van niet, en als het toch moet zijn, dat je niet al te ziek wordt.
Spoedig herstel voor je lief en geniet wat van de opgelegde rust!
ja, dan liever vlooien eigenlijk 😉
🤣
Ai, veel sterkte!! Verzorg jullie goed, en hopelijk blijft het bij lichte symptomen!!
merci!
Veel courage in de ziekenboeg, en roepen als ik iets kan doen. Altijd paraat voor jou/jullie! X
danku! superlief x
Oei… Veel courage daar! Roep gerust als ik iets kan brengen ’t is niet ver en het zou met veel plezier zijn! 😘
Stiekem smoefelen in het waskot, dat deed ik ook. ’t Zal wel zijn.
Mijn zoon heeft onlangs corona gehad, met serieuze symptomen en al (die kortademigheid is scary en ik maakte me daar zorgen in ja), heeft zijn vriendin besmet (en vond dat vreselijk maar ja wat kan je eraan doen), en die twee hebben dus 3 weken in isolatie gezeten.
Als ik mag waarschuwen: het is zwaar, mentaal. Brace yourselves. Het gevoel ineens niet meer buiten te “mogen” weegt echt door. Waarmee ik vooral wil verwittigen, onderschat de psychologische impact niet.
ja, inderdaad, ik probeer er niet teveel bij stil te staan. Hopelijk zijn ze er nu terug bovenop!
Behoorlijk. De vermoeidheid blijft wat hangen, maar voor de rest is het wel OK.
Dat is niet fijn is een understatement denk ik. Keelpijn heb ik te regelmatig om er nog van wakker te liggen, maar als hypochonder heb ik ook al wel al een paar keer corona “gevoeld”. Maar kijk nog niet so far.
Alvast veel beterschap en hopelijk the light version voor de hubbie (en alle anderen die het eventueel te pakken hebben).
En ja, snoepers durven al eens proeven in den duik. Ik ook dus. Al is het waskot niet de plaats waar ik dat doe.
het is geen goeie tijd voor hypochonders jong! Elk pijntje is een symptoom 🙂
Van harte hoop ik dat jullie niet te ziek worden. Quarantaine is lastig. Genieten van de positieve dingen gaat wel goed bij jullie. Sterkte met alles.
We doens ons best, merci!
Heel veel courage daar bij jullie! Echt niet fijn…
Probeer je maar goed te verwennen met die snoepjes! ( hopelijk blijven ze smaken 🙈)
Ai, dat is minder leuk. Ik wens jullie een vlot en spoedig herstel en hopelijk blijft het bij lichte symptomen.
Bedankt voor de tip van het waskot! Dat klinkt veel beter dan de donkere, koude garage die ik nu ‘gebruik’.
dankuwel! Ik heb ook een koude garage, maar hoge kasten in mijn washok 😉
Courage daar, da’s echt balen. Hopelijk blijven de symptomen mild…
Stank voor dank – je hele dagen inzetten voor die ‘vorte’ ziekte en dan zelf het deksel op je neus krijgen. Balen!!
Beterschap, ik duim met al mijn tenen !!!
Zo rottig voor jullie alle vier. Super jammer ook dat dat beestje jullie ondanks jullie moeite en het voorzichtig zijn toch nog weet te vinden. Hopelijk blijft het beperkt tot lichtere symptomen. Wel mooi om te zien hoe er meteen assistentie én zelfs snoepgoed ter ondersteuning wordt aangeboden.
Oh jemig wat een tegenvaller…. Getver! Laat je maar goed verzorgen dan, met al dat aanbod van lieve mensen om je heen🍀
Alle ouders smoefelen in het washok/de berging/wanneer de kinderen in bed liggen/…
Beterschap voor de wederhelft en hopelijk verloopt de quarantaine ‘vlot’. Maar misschien moet ik eerst je meer recente posts eens lezen.
aaah shit zeg voor de besmetting en het hele isolatie gedoe errond (da’s nodig eh, maar gewoon klote). maar zure spekken, wow!
‘k zit wat achter op je blog, hopelijk zijn jullie niet allemaal echt ziek en mottig geworden