Gisteren was een dag om zo snel mogelijk te vergeten. (Ik heb dan ook de blogpost verwijderd wegens te persoonlijk). In mijn voorgevel was het gitzwart, het is pas na een grondig middagdutje dat de hemel opklaarde. Vandaag lijk ik nieuwe courage te hebben. Ik wou schrijven “energie” maar dat is totaal niet aan de orde. Elke nacht slaap ik gemiddeld negen uren. De voorbije week heb ik daarnaast elke middag in de zetel bijgeslapen. Ik voel me nooit uitgeslapen.
Valentijnsdag 2021 was gelukkig zoals elke andere Valentijn: onbestaande. Ik wil niet diegene zijn die anderen neersabelt omdat ze dit vieren, ga vooral je gang, ik ben pro vieren van het leven! Maar Valentijn heeft me nog nooit aangesproken en dat verandert precies niet. Ik vier volgende week zondag wel “Anti-quarantaine-dag” om in te halen dat we nog een feestje te goed hebben.
Ondertussen glijdt de tijd voorbij. Op elke andere dag zou ik het vreselijk vinden om zoveel mooie tijd te verkwanselen. Niet dat ik niets doe, ik lees, ik luister podcasts, ik rommel wat in huis. Jammer nu wel dat we tijdens de krokusvakantie niets kunnen bezoeken met de kinderen, aan de andere kant zou ik de drukte ook mijden denk ik moesten we gezond en wel zijn. Ik weet zelfs niet of ik ooit nog van drukte zal houden. Ik heb nog tickets voor twee grote concerten en ik kan me nu in de verste verte niet voorstellen dat we daar met duizenden samen in één ruimte naar muziek staan luisteren. Ben ik de enige die daar zo over denkt?
Ik kan niet tegen drukte, zo’n massa-concerten zijn niet aan mij besteed. Maar jij bent nu ziek en dan zie je alles negatief. Word eerst maar weer beter, dan zal het leven er wel weer zonniger uitzien. Courage!
ja, we zien wel hoe het uitdraait!
Dat beesje heeft toch stevig gebeten. Het knabbelt in je lijf en probeert in je kop iets sombers te creëren. Geloof er maar in het gaat samen met de dooi de riool in. Hou moed!
ik probeer hem door te spoelen met veel bleekwater 😉
Mensenmassa’s zijn ook aan mij niet besteed, maar gezien jij de tickets kocht zal dit wel betekenen dat je er anders over denkt als je weer de ‘spring-in-’t veld’ Lieselotte bent.
‘Blogposten verwijderen’, een goed idee! Doe ik wekelijks verschillende keren. Het is als stoelgang maken: ééns je het kwijt bent sas je de boel door en voel je jezelf opgelucht.
Ik leef met jullie mee, moedigaards, en hoop dat het snel beter gaat!
ja maar die tickets waren pré-corona gekocht. Dus ik weet niet hoe ik er tegenover ga staan het moment dat het concert uiteindelijk doorgaat.
Ondertussen schijnt de zon hier al iets meer 😉
Blij voor jou!
Veel moed en sowieso zal het leven er nooit meer hetzelfde uitzien als voor corona maar tegelijk denk ik wel dat het na verloop van tijd wel weer beter zal gaan en we opnieuw dingen zullen doen waarover we nu nog twijfelen of we ze ooit wel opnieuw zullen doen.
ja, ik ben eens curieus!
Ook jonge mensen kunnen dat ding weken- of maandenlang in zich hebben. Drukte heb ik altijd gemeden. Naar concerten ging ik nooit. Het enige wat ik terug wil, is met alle kinderen en kleinkinderen samen zijn. En iets gaan drinken met de vriendinnen.
ja hé, de kleine dingen die je nu moet missen. Die extraatjes in het leven!
Absoluut geen fan van grote evenementen maar ik hoop toch dat een live concert of theatervoorstelling in onze prachtige Schouwburg ‘binnenkort’ terug tot de mogelijkheden behoort. Er zijn steeds meer online voorstellingen maar die kunnen mij ook steeds minder boeien.
ja mij ook niet echt….
Gelukkig heeft de slaap iets geholpen.
slaap is altijd het goeie antwoord hé
Nee. We hebben tickets voor Werchter classic, maar ik kijk een beetje meewarig naar Herman Schuermans als die peist dat dat dit jaar gewoon zo kan doorgaan. Of met twee maand vertraging. Geen idee wat ik daarmee moet. We zien wel. Zin heb ik er momenteel écht niet in.
Verzorg jullie goed. Ik kan het niet genoeg zeggen. Slaap er maar op los. Denk niet teveel na over wat je niet kan nu. Er komt nog veel dat wel kan.
dit jaar Werchter Classics? Ik denk het niet 🙂 Van ons is het Green Day en Elbow, twee grote bands, is al twee keer uitgesteld ondertussen….
Ik denk het ook niet hoor, jammer genoeg. We wilden gaan voor Crowded House.
Green Day en Elbow, leuk 🙂 Ooit, eens…
Als vanouds zal in mijn ogen niets meer worden toch niet in de nabije toekomst. Hoewel wennen aan meer vrijheid niet moeilijk zal zijn.
Die maar rustig daar jullie.
nee inderdaad, zal vlug weer “gewoon” aanvoelen denk ik
Nee, je bent heus niet de enige. Ik vermoed dat de toekomst nooit nog een doorslagje van het verleden zal zijn. Soms zie ik medemensen als wandelende potentiële infectiebronnen, maar ik hoop die gedachte snel te kunnen verbannen.
Sterkte aldaar!
ik blijf ook voorzichtig! (zeker nu ik heb mogen ervaren wat het is om eraan te hangen!)
Ik kijk niet voorruit naar wat komt. Maar denk wel dat ik selectiever ga zijn in de dingen waar ik wel aan deelneem en ook aan wie ik nog “knuffelcontacteer”.
hehe “knuffelcontacteer”….super
Het lijkt raar he, ik zie mensen op tv in bepaalde programma’s knuffelen en feesten en dat lijkt dat een heel ver verleden. Maar ik heb er ook wel weer zin in, ik snak naar een goed concert en heb daar bizar genoeg minder schrik voor dan om op een vliegtuig te gaan zitten om weer met de collega’s allemaal dicht bij elkaar in de keuken te staan tetteren.
een vliegtuig vind ik ook zo’n raar gegeven nu….
Dat heb ik nou ook, schrijven betekent niet per definitie ook posten… Wel balen, dat zwarte.
Vrienden knuffelen kan me niet snel genoeg weer kunnen, maar met veel ‘vreemden’ bij elkaar, dat wordt echt weer even wennen. Is ook nooit favoriet geweest bij mij.
hmja, ik hou wel eens van een goed gesprek met een vreemde….
Dat kan zéker leuk zijn! Maar dan moet er wel een soort van gesprek zijn, al is het maar een paar woorden. Opeengepakt tegen elkaar aan staan duwen met ellebogen van een ander in je rug zonder een woord te wisselen, daar heb ik het minder op, bedoel ik dan…😳😁
Nope, je bent niet de enige! Ik heb er nooit van gehouden (ik haat het om de parking van Plopsaland op te rijden) en zal er nooit van houden ook.
ja pretparken doe ik ook niet zo supergraag eigenlijk….
De eerste keer terug op een festival ‘zoals vroeger’ gaat inderdaad héél raar zijn denk ik. Maar ik hoop dat we daar snel opnieuw aan wennen, want die drukke mensenmassa’s mis ik niet per se, maar het brengt ook zoveel schoons met zich mee.
hmja inderdaad, we gaan het moeten afwachten!