
Het boek “Hidden Belgium” ligt al sinds de eerste lockdown naar ons te lonken. Het wordt in de komende periode een kompas om ons op curieuze plekjes te brengen in België.
Maart 2021: Ellezelles Het Pad Van Het Vreemde
Ellezelles (of Elzele voor ons Vlamingen) bevindt zich net over de grens met Henegouwen. Een dik uurtje rijden voor ons maar dat vind ik helemaal niet erg. Het was het ideale moment om mijn “boeksjes” te doorbladeren. In Happinezz las ik een geweldig interview met de 93-jarige psychologe Edith Eger over haar nieuwe boek. Ik voegde het prompt toe aan mijn leeslijstje dat alsmaar langer en langer blijkt te worden.
De kinderen waren naar school en deze twee sociale sectorwerkertjes namen een dag voor zichzelf. Werken, studeren, stage en een gezin. We moeten daar eens van wegstappen en iets als koppel doen. Als ik dat niet in mijn agenda arceer komt dat er gewoonweg niet van. In andere tijden is dat eens midden in de week overdag op restaurant gaan en bijpraten. Dezer tijden kiezen we voor een buitenactiviteit met kofferkoffie.
Het pad van het vreemde brengt je in het leven van monsters en buitengewone wezens. De wandeling an sich is echt de moeite want ze gaat bijna volledig off road. De creepy beestjes die je tegenkomt onderweg zijn een meerwaarde. In feite is dit een wandeling die we beter eens met de kinderen zouden doen.
We startten in de toeristisch dienst van Ellezelles. Voor zo’n klein dorpje (stadje? gemeentje?) best een grote dienst en goed bemand. (En er is een toilet beschikbaar: goud waard in dezer tijden!)

Het pad wordt eigenlijk zonder het kaartje ook vlot aangeduid met grote gele bordjes maar het was pas bij het derde bordje dat we doorhadden dat er ook pijltjes in de markering te vinden waren…teveel aandacht voor elkaar zeker?



Ik dacht dat de wezens slechts sporadisch op ons gingen losgelaten worden, maar de volledige wandeling werden we constant getrakteerd op een monstertje.


Goeie wandelschoenen zijn een must op deze route, de paadjes zijn smal en modderig.

Deze wandeling is niet rolwagentoegankelijk en er zijn wel wat hoogtes en laagtes in te vinden. Ik vind het zeker een aanrader maar combineer het misschien met nog een andere activiteit in de streek.

Het concept kofferkoffie kreeg direct ook een upgrade. Als je je honger wil stillen in Ellezelles ga dan naar Le temps d’une frite op het marktplein, je zal het je niet beklagen, ik mijmer al de hele week na over de luchtige frietjes die me de regen deden vergeten. (“We gaan dit niet aan de kinderen vertellen hé?”)
Leuk, hidden Belgium is nog verboden nu voor ons, maar in Nederland bezoek ik ook dat soort routes. Alleen de frites daar kunnen ze hier niks van bakken.
Heel bijzonder met die kunstwerkjes onderweg.
Over de route zou ik toch wel vertellen aan de kinderen.
Net over 9u en ik heb zin in frieten…
hihi, de route hebben we in geuren en kleuren verteld 🙂
Mooie foto’s van een bijzondere wandeling
Stille groet,
Moh zo geistig! Ik denk dat we dit weekend weten waar gewandeld… (niet allemaal tegelijk afkomen hé!)
Het ziet er inderdaad een gevarieerde wandeling uit, zowel qua “beestjes” als qua natuur. Mooi vergezicht op je derde laatste foto.
Het concept van de kofferbakpicknick is de max.
Ziet er leuk uit! Op basis van de foto bij je post dacht ik ook wel dat het een wandelingen met de kinderen was. 😉
Wel zin in frietjes nu…