Het geluid van mijn eigen voetstappen wordt begeleid door tjirpende vogels, over het veld schreeuwt een pauw. In de voortuin van een boerderij knettert het rood van tulpen door de dikke mist.

Nieuwsgierige paarden bedenken zich als ze mij zien naderen. Enkele briesen later staan ze te trillen op hun verschrikte poten.
Mijn gedachten razen alle kanten uit, “Focus” vind ik niet op de wegwijzer.

Ik let enkel nog op mijn ademhaling en de cadans van mijn stappen. Na enkele minuten lukt het om mijn gedachten in één richting te sturen.

Ik zie geen hand voor mijn ogen maar de mist in mijn hoofd klaar op.
Mooie foto’s. Als je genoeg focus hebt stuur je dan ook wat op naar Asse?
Mooi, in woord én beeld.
Fijn dat het hielp. Mooi vertaald en verbeeld in je blog.
Dat type wegwijzers katapulteert me per direct naar Ierland.
Mooi dit!
De mist is opgetrokken; hopelijk die in je hoofd ook. Heerlijke foto’s!
Zo’n momentjes voor jezelf moet je nog meer nemen!
Zowel de woorden als de foto’s: prachtig!