Remember de Monsterwedstrijd in februari? Ik ga er eens mee aan de slag en pik er nu en dan een vraag uit die ik ga beantwoorden. Deze week ga ik voor de vraag van Nele:
“Indien je op een bepaald moment niet meer zou mogen bloggen, welke (creatieve) manier zou je gebruiken om alsnog je stem te laten gelden?”
Eerst wil ik ingaan op het laatste deel van de vraag. Het onderdeel “je stem laten gelden” is iets waar ik wat extra vragen bij heb. Laat ik mijn stem gelden hier? Ik had altijd de idee dat ik redelijk neutraal opgesteld sta, niet alleen in het leven maar ook hier op de blog. Ik vertrek hier altijd vanuit mezelf, mijn eigen ervaringen vormen de basis voor elk stukje dat ik schrijf. Mijn inspiratie haal ik uit het leven en uit mijn connecties met anderen. Mijn blog is geen platform om mijn mening over politiek of de maatschappij te spuwen. Daar steek ik geen energie in. Moest deze blog dus wegvallen om één of andere reden dan zou ik niet het gevoel hebben dat ik mijn stem kwijt ben.
Hoe zou ik het dan wel aanpakken om verder mijn hersenspinsels te uiten? Ik zou alleszins blijven schrijven, maar dan uiteraard alleen voor mezelf. Het zou minder fun zijn zonder de interacties, daar ben ik wel zeker van, maar ik zou blijven gaan.
Ik denk er sowieso over na om iets anders, iets extra te doen naast mijn blog of in combinatie met mijn blog. Een project rond gesprekken/podcast/gesproken woorden. (Dus “mijn stem laten gelden” is hier misschien wel letterlijk van toepassing….). Het thema ligt al vast maar er is nog niets concreet georganiseerd. Ik heb namelijk stemvrees. Ik weet niet of het een woord is eigenlijk maar het komt erop neer dat ik het niet fijn vind om naar mijn eigen stem te luisteren. Als West-Vlaamse moet ik sowieso een effort doen om het wat aanvaardbaar te laten klinken, ik kan wel correct AN spreken maar ik zou het meer moeten trainen om het netjes te houden. Tegelijk wil ik zeker mijn roots niet verloochenen en net zoals ik hier heel regelmatig West-Vlamsche utspraakn dertusshn droain zal dat in gesproken woord niet anders zijn. Voor mij is authenticiteit de basis en door het onderwerp van de gesprekken is dat ook uitermate belangrijk. Daarom zal het een moeilijke oefening zijn om niet fake te klinken als ik iets anders dan mijn pittig West-Vlaams spreek.
Dus Nele, dankjewel voor de vraag en om het antwoord kort te formuleren: Er zijn altijd kanalen en ik ben er van overtuigd dat ik deze zal vinden en gebruiken. Ik heb een deeldrang en die zal niet verdwijnen door één platform weg te halen.
Dat ‘project’ klinkt tof. Het is je gegund, ‘stemvrees’ of niet.
O ja, gesproken Liese. Laat maar komen.
Ik ben benieuwd naar dat nieuwe project. Laat maar komen 🙂
Hoera voor deeldrang! Same here 🙂 Authenticiteit is key vind ik, en zeker in podcasts! Daar heb je de ruimte om een deel van jezelf naar buiten te dragen. Probleem is wel dat bijna iedereen er maakt tegenwoordig en dat het dus moeilijk wordt om er bovenuit te springen. Velen beginnen er ook aan zonder al te veel structuur te handhaven dus dat kan misschien wel een challenge worden. Dat hebben we met onze podcast ook aan den lijve mogen ondervinden.
Ik ben alvast benieuwd, en zal als Limburger proberen doorheen het West-Vlaamse accent te luisteren 🙂
Hehe ik hou je op de hoogte!
Alvast heel benieuwd naar jouw gesproken woorden. Ik verheug me erop.
Tis nog niet voor direct 😄
Je weet dat ik gerust wil helpen hè! Je gaat dat kunnen, ik weet het.
Ja wi xxx
Ik lees liever woorden dan dat ik ze hoor. Podcasts kunnen me dan ook niet boeien. Ik hoop vooral dat je blijft bloggen!
Dat zeker!!!