Leeg huis, vol gevoel.

Opstaan in een leeg huis. Het is de eerste keer in maanden of zelfs jaren dat dit gebeurt. Het voelt vreemd aan om te beseffen dat er boven niemand meer onder een donsdeken ligt te soezen. Eigenaardig dat ik straks geen enthousiast kindersnoetje van achter de deur ga zien verschijnen terwijl ik al een uur koffietjes aan het slurpen ben.

Gisteren was een goeie dag. Niet alleen kregen we ’s middags bezoek van Renilde, David en de meisjes, ze kwamen met dessert. Als ik deze zin herlees komt ineens het verhaal van de drie koningen in mij op toen ze kinneke Jezus gingen bezoeken “Ze kwamen uit het Oosten en ze brachten giften mee!”. (Zouden Maria en Jozef ook zo blij geweest zijn met die mirre en die andere giften waar ik de naam niet meer van weet als wij met die cheesecake en pecanpie?). Zondag laatst was ook zo’n fijne dessertnamiddag “op de ruttel” met Kelly, Steven en Emma. De fijnste afspraken zijn toch deze waar je achteraf bij zegt: “Hoh, ’t was weer chill hé, hoe chique is dat nu eigenlijk niet?”.

Door de opstart van de podcast gaan gesprekken met vrienden nu ook meer over vriendschap en relaties. Ik vind het een topic met zoveel verschillende perspectieven en ook ergens heel kwetsbaar. Want wat is een vriendschap eigenlijk? Iedereen heeft daar een eigen mening over en die vind ik razend interessant.

We voelen allemaal dat we door de jaren heen zijn gegroeid in richtingen die we op voorhand niet konden voorspellen. Vriendschappen groeien mee, soms is dat in dezelfde richting als de onze, soms maken ze eigen vertakkingen en dat is ok. Het is beter om dat te aanvaarden dan het krampachtig iets te doen zijn dat het niet (meer) is. Vriendschapsverdriet kan daarbij horen en dat is ook een thema waar ik het in de volgende afleveringen van de podcast over heb.

En ja, het is prutsen en vloeken soms om mij een weg te zoeken in het hele “krijg je podcast op Spotify-verhaal” maar ik doe het en het lukt, soms met haken en poten aaneen, maar het lukt. Het geeft gewoonweg heel veel energie. De podcast brengt me bij nieuwe mensen en levert nieuwe inzichten bij mezelf.

Ik had gisteren nog een afspraak met een “nieuwe” vriend. Het is vroeg om hem al een vriend te noemen, we kennen elkaar nog maar pas en het was de eerste live ontmoeting maar toch voelt het als vriendschap voor mij. En ja, dit op het www zwieren is ook kwetsbaar en misschien vindt hij dit totaal niet zo. Maar, hier schrijf ik vanuit mijn eigen gevoel en gisteren werd nog maar eens duidelijk dat ik op mijn intuïtie kan vertrouwen als het gaat om het aanvoelen van de intenties van anderen.

Ik sta dus op in een leeg huis maar niet met een leeg gevoel. Integendeel, ik werd de laatste weken gevoed door contacten met anderen en dat koester ik.