door Mijn 39ste verjaardag komt stilaan in zicht. In 2012 schreef ik voor het eerst over mijn verjaardag, ik kreeg toen een nieuwe voordeur. Onder de foto bij de blogpost staat “op naar de scary age van 36”. Mijn “scary age” was die leeftijd waarop ik dacht dat ik ècht oud ging worden.
Volgende week deze tijd ben ik al drie jaar verder dan die befaamde 36 en ik besefte ondertussen al heel snel dat het gewoon maar cijfers zijn. Volgend jaar wordt het cijfergevoel misschien ietsje anders als die 40 eraan komt maar weet je, ik vind dat het alsmaar maar beter en beter wordt. Of wacht, misschien beschrijf ik het te enthousiast. Misschien moet ik schrijven: de laatste jaren is alles zoveel chiller geworden, minder drama, minder “gejaagdheid om ergens te geraken”…er is precies meer ruimte vrij gekomen voor wat er echt toe doet. Ik kan veel meer mijn goesting doen dan vroeger en ik doe het ook gewoon. De fase van “een huis zoeken” “baby’s opkweken” en “een job vinden die je ligt”, dat stadium zijn we voorbij.
Minimalistisch(er) in het leven staan heeft daar ook veel mee te maken vind ik. Er is een bepaalde rust neergedaald over mij en over ons gezin. We doorstonden het voorbije jaar wel enkele kleine stormpjes. Mijn echtgenoot veranderde van job en we gingen voor het eerst beiden in een flexibel uurrooster aan de slag. Planning en organisatie vierden hoogtij. Fysiek waren er allerlei kwaaltjes bij mij waarbij ik meer dan één keer bijna de vloer raakte, ik nam nooit eerder zoveel ziektedagen op als het voorbije jaar want er was ook die mottige coronabesmetting. Maar naast die fysieke ongemakken kwamen er ook nog altijd nieuwe dingen op mijn pad en die hielden het leven spannend. En toch…het voelt allemaal meer relax. Ik sta nu veel zelfverzekerder in het leven dan toen ik 30 werd. Ik trek me veel minder aan van wat anderen denken en als ik rond me kijk zie ik altijd iets wat ik mooi vind. Negatieve invloeden hou ik op afstand en ik ga op zoek naar positiviteit. Soms doe ik dat bewust maar veelal ook onbewust. Ik leer nog altijd mensen kennen en ik kan heel bewust kiezen om te investeren in die relaties of niet. Ik voel veel gemakkelijker aan als iemand me bullshit zal verkopen en tegelijk heb ik een goeie neus ontwikkeld om me te omringen met de mensen die me inspireren.
Ergens heb ik ook wel een beetje schrik om oud te worden. Maar dan vooral het fysieke aspect ervan schrikt me soms af. Lijntjes, grijze haren, wallen of vlekken die ongevraagd opduiken, het blijkt er allemaal bij te horen. Nu en dan camoufleer ik al meer iets dan vroeger ook al ga ik ook nog veel vaker puur natuur door het leven. Make-up is niet echt aan mij besteed en ik gebruik het alleen bij gelegenheden. Hoewel ik me iets feestelijker voel met een laagje foundation en wat mascara vind ik het een onbetaalbaar gevoel om schaamteloos in mijn ogen te wrijven wanneer het mij uitkomt. Oh well….
Die 39ste verjaardag binnenkort is heel welkom en hoewel die 40 wel wat creepy lijkt ben ik ook stiekem nieuwsgierig naar het leven dat achter die nieuwe voordeur ligt.
Shout your heart out 
Leeftijd is slechts een getal maar vier en geniet vooral. Zelf word ik dit jaar 60 en fysiek voel ik vanalles maar ik die gewoon wat nog wel kan en dat is veel meer dan je denkt. Ik wens je binnenkort dan een gezellige dag met de verwennerij die daarbij hoort.
die =doe
dankuwe!!!
Om diverse redenen wenste ik dat een terugkeer naar mijn 39ste mogelijk was.
Die ‘vier’ is zeker niets om mee in te zitten. Geniet van een fijne verjaardag!
danku !!!!
Wat een mooie ingesteldheid. Ik voelde me al rotslecht toen ik 30 werd, maar dat waren ook wel omstandigheden. Inmiddels ben ik er al veel rustiger over geworden. Dat alles meer chill wordt, merk ik ook wel. Ik trek me minder en minder aan van wat hoort of wat mensen verwachten en leg de prioriteiten waar ik zelf wil. Zalig is dat en iedereen zegt dat het alleen maar beter zal worden. Alvast een fijne verjaardag en op naar tram 4!
ja, dat gevoel heb ik ook exact! Merci!
Gefeliciteerd. Doe er nog maar 2 x 39 bij.
danku xx
Het is allemaal relatief, je kan de tijd niet tegenhouden. Het mooie aan ouder worden vind ik het leren relativeren, op alle vlakken.
Alvast een dikke pakkerd voor je verjaardag! 🎂🎂🍾🍾
merci xxx
Pfffff Jezus Christus 39 holy sh*t wtf zo oud!!
Haha neenee, ’t is maar een nummer inderdaad en dat heeft helemaal niks te maken met hoe ge in u vel mocht zitten 🙂 Ik vind u nog heel jong van geest, en ge mocht trots zijn op de manier waarop ge nu in’t leven staat 🙂
“heel jong van geest” hahaha dat klinkt alsof ik echt al 80 ben ofzo! 😉
Wat moet ie dan niet van mij denken? “Bijna in mijn kist”… 😀
Heel inspirerend hoe je zo’n evolutie hebt gemaakt op een paar jaar tijd, ook al was het met ups en downs. Ergens heb ik ook de indruk dat met de jaren alles zo’n beetje op z’n pootjes valt. Bij mij was/is dat 36ste jaar een behoorlijk moeilijk, maar als we hier door geraken, kan het alleen maar beter worden :-).
ik duim mee!!! x
Als je ouder wordt, kijk je daar vanzelf anders tegenaan. Zulks heet evolutie. Ik ben 54, maar een wezenlijk verschil met 39 is er niet. It’s all in the mind. Fysiek gaat het mogelijks wat minder, maar een kniesoor die daarop let. In mijn hoofd ben ik nog steeds vijfentwintig.
je ziet er ook 25 uit 😉
Beste reactie ever! 😉
Ik herinner me nog hoe ik zo tegen mijn 30ste verjaardag opzag. Eens ik op tram 3 zat, is dat helemaal veranderd. Ik sta een pak zelfverzekerder en bewuster in het leven, ook al is het geluk ver te zoeken. Age is just a number, zeg ik altijd. Uiteraard zal het fysieke op een bepaalde leeftijd wel iets meer de kop opsteken, maar aan je mindset kan je zelf veel doen. Geniet van je hoogdag morgen!
Happy birthday! Ik ben er nu 43 en het voel alleen maar beter dan voorheen.
Meer maturiteit, meer relativeren, meer rust in het hoofd, sterker in de schoenen en ga zo maar door. Geniet ervan 🙂
Wat mij angst inboezemde, was 30 worden. Maar toen het zover was, besefte ik dat het ook maar een cijfer was, en van de rest trok ik me niet veel meer aan eigenlijk. Zoals hierboven al gezegd wordt: it’s all in the mind. En ik mijn hoofd blijf ik dat kipje van 22 jaar. Jij ook hè. Ongeveer. Zoiets.
moja gie 😉
Haha dat laatste, zalig! Ik dacht vanochtend ook: mascara opdoen! En toen dacht ik: meh, ogen wrijven.