In deze aflevering ga ik in gesprek met een vriend noch vreemde al denkt Roderik daar anders over.
We spreken over hoe Roderik tevreden is met het feit dat hij altijd alleen werkt en hoe hij op die manier vele uren met zichzelf en de personages van zijn boeken doorbrengt. Er wordt ook gesproken over de pijn na de dood van zijn collega en vriend Thomas Blondeau. Hij vertelt waarom hij soms achterdochtig is bij nieuwe contacten en we komen ook tot de conclusie dat we gelijk in het leven staan als iemand ons iets aandoet en hoe we daar mee om gaan.

Luister hier:

Linkjes:

11 reacties

  1. Ik heb al een paar van jouw afleveringen geluisterd tijdens de nacht terwijl ik de medicatie klaarzet voor de mensen uit ons woonzorgcentrum. Het is fijn werken zo. Dankjewel voor je inspirerende gesprekken!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s