Hoe rolt het nog?

Doen we dat eigenlijk nog? Schrijven over lifehacks? Want dat is een periode wreed populair geweest, ik dacht in het jaar 2012? Toen werden er heel wat tips en tricks gedeeld om het leven gemakkelijker te maken, dat was mede gedragen door de bloggerscommunity “Wijvenblogs”. Was dat niet diezelfde community die dan voor die blogmeetings van Danone heeft gezorgd in 2015? Amaai de jaren lopen precies door elkaar in mijn geheugen. In mijn archief zou ik er nochtans wel wat over kunnen terugvinden….

En lifehacks, ja ik noem die zo maar in feite zijn het gewoon gewoontes die mijn leven gemakkelijker maken. Maar ik heb door de jaren wel geleerd -met trial and error- om mijn menage te bestieren zoals wij dat hier in den schoonen Westhoek zeggen. Het gebeurt nog altijd dat mensen grote ogen trekken als ik zeg wat ik zoal doe om het haalbaar te houden. Ik vermoed dat die gewoontes zo danig zijn ingebed in mijn week dat ik er simpelweg niet meer bij stilsta.

1) Weekmenu

Het klinkt heel saai en ik krijg ook soms die commentaar van “Alléé, beslis je echt voor een week ver wat je gaat eten?”. Ja ik doe dat. Ik vind dat wreed gemakkelijk dat ik daar maar één keer moet over nadenken. Meestal doe ik dat op zondag ergens overdag, dan maak ik de komende week op en ik maak ineens een boodschappenlijstje. Ik zie daar alleen maar voordelen in.

2) Kookmarathons

Ik moet wel eerlijkheidshalve toegeven dat ik weinig echt kook. Ik maak eten. Dat is een verschil. Want ik doe dat eigenlijk niet graag. Dus ik probeer het zo efficiënt mogelijk te doen en in mijn befaamde weekmenu steek ik dan ook regelmatig twee dagen op rij dezelfde maaltijd. Eén keer koken en alles vuilmaken, twee keer eten. En soep of eitjes in de pan zijn hier ook een maaltijd. Maar uiteraard is dat mijn visie, ik ben ook gewoon systematisch te lui om er veel tralalala aan te hangen.

3) Hobby’s beperken

Ja, ik heb twee opgroeiende kinderen die ruime interesses hebben. Maar ik beperk de hobby’s en daarmee ook het rondcrossen om hen overal op tijd te krijgen. Ik ben er dan ook ten stelligste van overtuigd dat ze niets tekort komen. De hobby’s die ze wel doen zijn er waarvan de uren flexibel zijn (vb: iets wat ze op twee momenten in de week kunnen doen zodat we kunnen de week zelf beslissen welke dag ze aansluiten).

4) Loslaten

Ik kijk veel door mijn vingers. Meer uitleg moet ik daar niet over geven zeker? Er valt veel minder te zien zo 😉

5) Delegeren

De kinderen moeten elke zondagvoormiddag hun kamer opruimen, het stof afnemen en stofzuigen. Op die manier blijft het wat overzichtelijk. De rest van de week mogen ze rommel maken boven maar op zondag moet het op orde staan. Ook in het andere huishoudelijke werk moeten ze meehelpen. De jongens ledigen al sinds hun 4e zelfstandig de vaatwasser. Linus is nu 6, hij kan de tafel afkuisen, kruimels opvegen onder de tafel. Beide boys helpen ons als we aan het poetsen zijn als zij thuis zijn, ze halen alles van de kasten en nemen het stof weg. Ilja zou nu ook soms strijken, mijn missie is: als ze het huis uitgaan moeten ze volledig zelfstandig zijn en hoe vroeger hoe liever.

6) In overleg

Voor hier reacties komen van “en uw vent?”. Ja die helpt ook. Sommige periodes gaat dit automatisch, zo loopt dit heel vlot tijdens de periodes dat we allebei alleen maar gaan werken. Maar sommige periode zijn hectisch doordat hij nog verder studeert en stages loopt. Met zijn bijberoep probeert hij ook een centje bij te dragen aan de Fun-pot van ons gezin.

Maar we gaan in overleg, drukke periodes met schoolwerk voor hem worden ingecalculeerd en dan weet ik dat ik meer op mijn schouders moet nemen voor enkele weken (zoals deze periode). Ze worden ook afgewisseld met rustigere periodes waarin ik weer op hem kan leunen om taken op te nemen. Zolang we overeenkomen, en ja, die zware periodes die wegen wel op mij, dat ga ik zeker niet ontkennen. Ik ben eigenlijk the worst housewife ever en moest ik het geld hebben om dat allemaal uit te besteden dan zou ik dat direct doen. Dan liet ik elke dag gezond eten leveren en werd mijn was door kabouters gedaan.

7) Keuzes maken

We kiezen er allebei voor om minder uren te werken. Twee jobs in de zorg combineren dwingt ons hier ook ergens toe omdat flexibele uurroosters nu niet bepaald gezinsvriendelijke uurroosters zijn. Dus kiezen we voor minder inkomsten maar meer ruimte. Dat zijn twee dingen die zichzelf wat opheffen. Ik heb iets meer uren over om in te staan voor mijn gezin en tegelijkertijd maak ik ook geen gebruik meer van poetshulp en probeer ik budgetvriendelijk te leven. Dat betekent: zelf koken en bewust omgaan met het boodschappenbudget. Ik weet dat ik veel meer zou verdienen als ik fulltime zou werken maar ik wil het niet meer. Als mijn husbando binnenkort afstudeert kan hij eventueel ook weer meer uren werken maar we overwegen om dat niet te doen om de kwaliteit van ons huidige leven te bewaren. Die kwaliteit vinden we momenteel niet in een hoger loon maar in gezinstijd samen. Misschien verandert dat in de toekomst als onze kinderen verder studeren. Als ik één iets geleerd heb de voorbije jaren dan is het dat alles altijd goed komt.

En verder?

Ik vergelijk niet. Soms vraag ik me wel eens af “hoe anderen dat doen” financieel. Maar ik besef ook wel dat elk zijn eigen leven heeft en dat ik me daar eigenlijk niets van moet aantrekken. Ik weet hoe het bij ons is, hoe wij ervoor staan en ik besef dat wij het goed hebben met ons leven en de keuzes die we nu gemaakt hebben. We hebben (afgezien van ons huis uiteraard) geen torenhoge schuldenlast, we leven het leven zoals het komt en onze kinderen zijn blakend gezond. We nemen genoegen met minder en we werken voor elke frank die we uitgeven.

Hoe hou je het haalbaar? Nog concrete tips?