door 2u02: Ik ben klaarwakker en ik voel bijna letterlijk hoe alle mogelijke thema’s een opmars maken in mijn hersenpan. Ze paraderen één voor één als een kermisstoet door dat anders drukke hoofd van me, luid knallend, grijnzend dat ze eindelijk de ruimte krijgen. Ik geef elke gedachte tijd en aandacht.
Om 4u05 besluit ik op te staan. Schrijven is altijd een goed idee. Ik probeer de trap zo stil mogelijk af te sluipen maar elk minuscuul stapje klinkt als het geluid van een boom die omvalt. In de hal stap ik blootvoets de stilte in. Met mijn vingers op het klavier voel ik hoe mijn hoofd leegloopt via mijn vingertoppen. Het getokkel kalmeert me. Hoe geweldig is het eigenlijk om te kunnen typen. Om je vingers automatisch over de toetsen te laten dansen. De startribbeltjes op J en F vertrouwd en immer aanwezig. Traag tikkend komen woorden op het scherm. Ik duw mijn onderlip tussen mijn tanden. Het is duidelijk dat ik meer moet schrijven als ik mijn mallemolen niet stil krijg. Ik.weet.dat. Toch doe ik het pas als ik twee uren in bed aan het draaien en keren ben, met een zweterig deken aan gedachten over me heen.
4u48 trippel ik terug naar boven. De slaapwarmte is uit het donsdeken verdwenen maar toch voel ik mezelf weer de diepte in glijden.
Shout your heart out 
Mooie sfeerschepping!
Slaapwel 😉
Wakker liggen is de hel. Gelukkig weet je er mee om te gaan en heb je uiteindelijk toch nog lekker geslapen.
Aan de computer zitten als je niet kunt slapen, is geen goed idee. Wanneer je ’s avonds naar een beeldscherm kijkt (televisie, tablet, computer of mobiel) maakt je lichaam geen melatonine aan.
Inderdaad, liggen piekeren heeft weinig zin, dan sta je beter op en schrijf je het van je af. Mensen die daar het geduld en de wijsheid voor hebben, zullen volgens mij beter slapen en zodoende langer leven. 😉
Ik had onlangs ook zo’n nacht en werd bijna wanhopig. Raar dat ik niet aan schrijven gedacht heb, dat had idd waarschijnlijk geholpen!