door Wie het format van het programma “Love is blind” niet kent: vrijgezelle mannen en vrouwen geven zichzelf op voor een experiment. De hamvraag: Kun je verliefd worden, enkel door met iemand te spreken, zonder elkaar te zien?
De dames en de heren verblijven in een villa met artificiële kamers (the pods) waarin ze elkaar leren kennen door te praten via speakers. Ze voeren meer dan een week lange gesprekken met de anderen om te zien hoe het klikt. Er kan een huwelijksaanzoek volgen en wie instemt met een huwelijk ziet elkaar in het echt. Na vier weken verloving beslissen ze op de trouwdag of ze bij elkaar blijven of niet. Uiteraard ontstaan er een stuk intriges als blijkt dat meerdere mensen in dezelfde persoon geïnteresseerd zijn. Maar er is ook veel verliefdheid en er volgen effectief aanzoeken.
Er is veel rond te zeggen maar van het vorige seizoen zijn nog altijd enkele koppels getrouwd. Kun je verliefd worden zonder fysieke aantrekkingskracht? Uiteraard is er veel sensatie rond gebouwd, het programma moet verkopen maar tegelijk vind ik het eigenlijk wel een interessant experiment. Aantrekking vindt zijn oorsprong in voortplantingsdrang. Dat klinkt misschien heel plastisch maar kijk anders in het dierenrijk. Niet dat iedereen zich van mij moet gaan voortplanten, laat het uit. Maar uiteindelijk is je aangetrokken voelen tot iemand wel een belangrijk onderdeel in de keuze van een partner. Zou jij een koppel vormen met iemand die je niet aantrekkelijk vindt? Ik alleszins niet vrees ik. Dat mag zo oppervlakkig zijn als het klinkt, maar ik ben wel van mening dat je niet rond dat gegeven kan.
Mijn relatie is in eerste instantie ook ontstaan uit fysieke aantrekkingskracht. De eerste keer dat ik mijn echtgenoot zag voelde ik de zsa zsa zsu meteen. Uiteraard, om het te doen werken, speelt er meer mee dan enkel dat. Maar zonder die allereerste aantrekking was het gegarandeerd veel moeilijker geweest om die stappen te zetten richting een relatie.
Aantrekkingskracht zit ook niet louter in hoe je eruit ziet vind ik, je hoeft geen Victoria’s Secret-model te zijn of geen Coca-Cola light door het kantoor te slepen. (Misschien nog wat gender neutrale voorbeelden om het meer up-to-date te houden). Voor mij zit het hem in kleine dingen. Het kan een manier van kijken zijn, een vibe die rond iemand hangt, een presence, iemands’ stemgeluid en -gebruik, hoe een persoon kijkt als die lacht of hoe die zich door een ruimte beweegt. Dat en zoveel meer speelt een rol bij aantrekkelijk zijn. En dat missen die koppels nu wel gedeeltelijk tijdens het Love is blind-experiment. Die kleine quirks die iemands persoonlijkheid mee tot uiting brengen.
Na 15 jaar samen kan ik het nog altijd niet direct pinpointen, maar het zijn soms die dingen die je ziet als je op afstand naar je partner kijkt terwijl je in dezelfde ruimte bent op een feestje. Het moment waarop je je partner observeert terwijl die met iemand aan het praten is. Soms glimlach ik dan hoofdschuddend in mezelf: “Damn, i’m so lucky!”
Shout your heart out 
Damn, I’m so lucky too!
Damn, jij bent zeker lucky!
Wel, ik was al smoorverliefd op mijn man voor ik hem ooit had gezien. Ruim een maand mailden wij dagelijks over en weer, soms wel 6 of 8 A4’tjes per keer. We stelden elkaar alle vragen die ertoe deden en vertelden alles wat ons had gemaakt tot wie we waren, ook de hele trieste en duistere zaken. Ik heb uiteindelijk wel eens een foto gekregen, maar daar stond hij dan op met zo een afschuwelijke bril waarvan de glazen donker worden als er teveel licht op valt. En eigenlijk was het ook totaal mijn type niet, daar op die foto. Toch ging ik naar onze date en dat viel allemaal goed mee te vallen. Twee dates later waren we een koppel en intussen zijn we zeventien jaar, elf jaar huwelijk en twee kinderen verder. En zeker ook een ‘lucky me’!
Ik denk dat ik iemand ook alleen aantrekkelijk kan vinden als ik die al graag zie, trouwens.
Ik ben toch ooit eens verliefd geworden op iemand via een forum. We hebben lang naar elkaar geschreven en elkaar uiteindelijk ontmoet. Het was meteen een coup de foudre van jewelste. Een uitzonderlijke situatie, dat besef ik wel.
Liefde op het eerste gezicht: al meermaals meegemaakt, doch nooit op het eerste gehoor. 😉
Oh ja, ik weet helemaal wat je bedoelt! Als de aantrekkingskracht niet snor zit, dan lukt het gewoon niet bij mij. En dat heeft niet per se te maken met hoog scoren op de posterboy-schaal ofzo :-). De echtgenoot is een heel specifiek type, waar het merendeel van de vrouwen niet per se zot van is. Maar ik vind hem onweerstaanbaar 🙂
Het is een complexe bezigheid. Zo veel parameters… bouw daar eens een wiskundig model rond denk ik dan. Dat zou pas een levenswerk zijn. Maar de ik volg wel de commentaar van hierboven. Ook uit schrijven of enkel praten kan best wel “verliefdheid” ontstaan.
Ik denk wel dat een verliefdheid zonder initiële aantrekkingskracht kan ontstaan: iemand wordt aantrekkelijk door hoe hij of zij zich gedraagt en in het leven staat. Al moet ik toegeven dat het bij mij “damn, I’m lucky” was en is. 🙂
I’m lucky too… zo heerlijk als ie in de verte aan komt lopen op straat, en je ‘m er zó uitpikt tussen alle mensen, en hij lachend op je af komt… heerlijk!
Iemand aantrekkelijk vinden, dat komt volgens mij vanzelf als je de ‘innerlijke energie’ ziet (lekker cliché)… Dat vind ik juist zo wonderlijk. Of dat ook zonder beeld kan? Je zou denken van wel. Een fijne stem doet ook wat. Maar ja ik ken ook mensen een héérlijke stem, die ik niet graag mag…. Interessant allemaal, het is iets ongrijpbaars…
jawel, ik denk dat het zonder fysieke initiele aantrekkingskracht kan…gewoon door hoe iemand is, zijn/haar waarden, visies, interacties…