door 
Binnen enkele maanden word ik 40, er wordt wel eens gezegd dat dit kantelpunten zijn in het leven. Ik ben een kleine beetje curieus van aard en ging eens luisteren bij enkele 40-plussers hoe zij hier tegenover staan.
Deze keer laat ik Bentenge (51) aan het woord. We kennen deze deelnemer van de gelijknamige blog waar nu jammer maar helaas een einde is aan gekomen. Ik las hem graag vroeger en ik hoop dat hij de blog ooit nieuw leven inblaast.
- Vind je het leven fijner als +40’er dan op je 20ste? Waarom?
“Of ik het echt fijner vind weet ik niet. Op mijn 20ste waren de emotionele pieken en dalen veel groter. Dus het leven na 40 is rustiger en duidelijker. Minder onzekerheden wat een vorm van emotionele rust geeft. Maar ik zou er niks op tegen hebben om terug twintig te zijn.
Dus nu ik er echt goed over nadenk : ik vind het leven fijn dus elke periode is op zijn manier fijn. Maar als ik echt mocht kiezen ga ik terug naar het leven als 20’er. Vooral omdat de interactie met mensen intenser en diepgaander (en oprechter) was.”
- Waar doe je niet meer aan mee sinds je ouder bent geworden?
“Ergens na mijn 40 zei ik voor een belangrijk deel de competitie vaarwel. Voor mijn 40 was ik best wel bezig met streven naar meer in de “standaard benadering”. Nu laat ik me door die externe standaardwaardering veel minder beïnvloeden en maak mijn keuzes op basis van eigen noden. Ik ben een beetje uit het strijdgewoel gestapt. Waar ik dus vooral niet meer aan meedoe sinds ik de 40 voorbij ben is mijn keuzes laten sturen door te vergelijken met (wat) anderen (hebben).”
- Welke verwachtingen over het leven heb je laten varen in de laatste 20 jaar?
“Dat het leven stuurbaar is. Wat niet betekent dat het dat helemaal niet is, maar controle is een illusie.”
- Als je één iets kon kiezen dat je anders had kunnen doen, wat zou dat dan zijn?
“Dan zou ik zeker eens nog verder van de (geboorte)kerktoren zijn gaan leven. Het niet ervaren van leven in het buitenland vind ik nog altijd een gemis.”
- Wil je nog iets van raad geven aan deze bijna 40’er?
“Aan jou, eigenlijk niet. Ik vind dat jij zo goed in balans bent dat ik niet zou weten wat. Maar als me straks nog iets te binnen valt laat ik het zeker weten.”
Merci voor het compliment en voor je deelname Bentenge!
Shout your heart out 
Wat leuk om via deze omweg nog eens van een ook door mij zeer gewaardeerde blogger te vernemen. Ik heb het vermoeden dat dit een terugkerende rubriek gaat worden. Leuk initiatief.
Een heel fijn initiatief, Liese. Ik hoop dat je aardig wat deelnemers bij elkaar wist te sprokkelen. (Ja, ik ben nogal nieuwsgierig van aard, vandaar. 😀 )
Wel wel, wie we daar nog eens lezen! Mijnheer Tenge mag inderdaad eens uit zijn luie zetel komen en weer beginnen schrijven… Maar bon. Ik denk dat zijn antwoorden nog eens anders zullen zijn ééns hij de kaap van zestig overschrijdt. Alles is heel relatief!
Bij deze mag je wat mij betreft graag de sluier wat oplichten, misschien zelfs tips geven. Al is het leven niet echt stuurbaar, een beetje “foresight” kan geen kwaad.
Eigenlijk is dit een heel subjectief gegeven, afhankelijk van hoe je eigen leven/gezondheid/… verloopt. Aan mijn veertig of vijftig had ikzelf bijvoorbeeld geen enkel idee dan MS me ooit zou overvallen. Had ik dit toen geweten, ik had mijn verdere ‘kwalitatieve’ jaren compleet anders ingevuld.