Eb en vloed komen niet alleen aan zee voor maar ook bij mij in mijn dagelijkse leven. Zoveel is duidelijk. Deze periode is er duidelijk één van eb. Het lukt echt niet momenteel om iets te creëren. Op geen enkele manier. Schrijven vlot niet. podcasten staat op een heel laag pitje, ik forceer mezelf om foto’s te maken. En ergens weet ik in mijn achterhoofd dat er een vloedperiode volgt. Dat wat nu “on hold” staat ineens weer gaat stromen. Ik herken zelfs deze woorden die ik nu schrijf, ik heb in het verleden hier al over dezelfde gevoelens geventileerd.
Maar soms heb ik het moeilijk met de waves die het leven maakt. Die fluctuaties in de getijden kunnen me nog altijd verrassen. Periodes van intens content zijn wisselen zich af met neerslachtige dagen die weinig betekenisvol lijken. Ik moet daar bijna 40 voor worden om nog altijd op te kijken van het feit dat het niet altijd vloed is in het leven. Dat er ook periodes zijn waarin je geen vreemde voetstappen op de vloer van je coconnetje wil. Het hoofd zit vol maar het voelt ook leeg in één keer. Tegelijkertijd wéét ik dat, uit ervaring. En ik wéét dat het voorbij gaat. Das misschien het voordeel aan die 40?
De mens is toch een vreemd wezen hé soms.
Blijf vriendelijk voor jezelf hoe je ook bent, dat kost geen kracht en geeft misschien wat energie.
Niets verkeerd aan een (tijdelijk) afsluiten van je cocon. De huidige laagstand van het water toont je de obstakels die verdoken liggen als vloed alles weer verstopt. Misschien kun je er enkele aanpakken, misschien niet. Veel moed, L.!!
Soms moet de accu gewoon even aan de lader. Geduld. Gek, dat we altijd creatief en productief moeten zijn hè. Terwijl een dagje niksen, genieten van de blauwe lucht, toch ook waarde toevoegt aan je geleefde leven… ‘Durf’ dankbaar te zijn zonder te hoeven presteren… en ik heb het vooral ook tegen mezelf hier hè😊
Eb en vloed, hoog en laag, geluk en ongeluk: that’s life. Er is slechts één weg naar geluk, en dat is op te houden met je zorgen te maken over dingen waar je geen invloed op hebt.
Herkenbaar… de ene dag is de andere niet. Gewoon aan toegeven en laten passeren, lukt steeds beter. En dan opnieuw dubbel genieten van die ‘vloed’ . Smaakt dan nog intenser 😉
Mooie beeldspraak en herkenbaar. Ik berust er ook meer in dan vroeger.