door 31 mei is wereld anti-tabaksdag. Broodnodig, het is alom geweten dat roken barslecht is voor je gezondheid. Dat hoef ik hier niet meer uit te leggen veronderstel ik. Het tast je longen aan en je schaadt er ook anderen mee als je in iemands’ buurt zit te roken.
Ik ben zelf een ex-roker. Nee, correctie, ik ben gestopt met roken. Ik zal altijd een roker blijven. Roken is zo verslavend dat je het nooit helemaal uit je krijgt. Ik rookte namelijk veel, op het laatste was dit tot een pakje sigaretten per dag. Ondertussen ben ik – ik moet even tellen – ongeveer 17 jaar gestopt en ik blijf dat moeilijk vinden bij momenten. Sigaretten blijven een deel van mij. Ik droom zelfs nog heel regelmatig dat ik aan het roken ben. In die droom maak ik ook direct de reflectie van “Wat doe ik nu eigenlijk??”. Die rookdromen gaan blijven, ik vermoed dat ik die nog heel mijn leven zal hebben.
Hoewel ik me regelmatig erger aan rokers kan ik het ook soms heel graag ruiken. Zo’n vleugje sigarettenrook in het passeren, een babbeltje bij een achterdeur, koffie op een bankje met een sigaret erbij, het blijft toch iets aantrekkelijk.
Je gaat me niet vlug horen afgeven op rokers, ik weet wat het is om te roken en hoe moeilijk het is om er mee te stoppen. Maar het zijn ongezonde stinkstokken en iedereen die ermee stopt verdient een pluim. Ik ben nog altijd content dat ik het niet meer doe. Een verslaving is ook meestal gewoon verdovingsgedrag. Roken werkt kalmerend maar het is ook een vlucht voor wat op je af komt. Bij hogere stresslevels kan ik nog altijd met de idee lopen dat een sigaret zou helpen ook al weet ik rationeel dat dat geen oplossing is.
Toch zou ik niet herbeginnen want ik weet: één sigaret en ik ben verloren. Ik ben destijds niet gaan afbouwen maar gewoon van de ene op de andere dag gestopt met wat hulpmiddelen en na enkele weken was de fysieke afhankelijkheid verdwenen, mentaal is het altijd tricky gebleven, ook na 17 jaar.
Shout your heart out 
Proficiat, stoppen met roken is x aantal jaar later nog altijd een superprestatie.
Wij stopten op 1 oktober 2013. Meneertje Mertens met hulpmiddelen, ik zonder. Ook zonder begeleiding, maar met een bak vol psychologische truuks die wel hun werk deden.
Mijn directeur vertelde me dat hij 7 jaar gestopt was en dan opnieuw was beginnen roken. Het deprimeerde me toen, maar het bewijst wel jouw stellingen van goesting te blijven hebben en 1 sigaret is genoeg om opnieuw te beginnen.
Wij missen het niet. Meneertje Mertens totaal niet, ik heel af en toe als ik een verse sigaret ruik, en heel af en toe heb ik er zin in. Maar ik weet dat het me niet gaat smaken, sowieso. De nadelen zijn te groot. En zo ook al die praktische dingen die we zalig vinden: geen sigaretten gaan kopen, geen “heb ik een aansteker bij?”, geen “heb ik nog genoeg sigaretten?”, niet zoeken waar er krantenwinkeltjes zijn… gewoon, niks van dat. Wat een gemak 🙂
Mijn vader en broers waren kettingrokers. Tijdens mijn jeugd moest ik soms een gat snijden door de rook om het toilet te vinden thuis. Zelf heb ik ooit wel zo’n sigaretje ‘gestolen’ van hen om te proberen wat het zou geven, maar die poging(en?) leidden niet tot de slechte gewoonte zo’n stinkstok tussen mijn lippen te steken.
Indertijd stond de horeca op z’n achterste poten omdat er niet meer (binnen) mocht gerookt worden, nu vindt iedereen dit maar normaal. Volgende stap is dat ook op het buitenterras een rookverbod wordt ingevoerd, want niets is ergerlijker dan bij een smakelijk drankje of hapje rokerslucht in je gezicht te krijgen.
Ik geef wel af op rokers. Ze stinken gewoon, point final.
Ik ben ook gestopt met roken (30 jaar geleden) en ik ben een overtuigde ex-roker. Ik vind het vies en de geur van sigaretten stoort me mateloos, … Ik ben cold turkey gestopt en heb niet één keer nog zin gehad in een sigaret. Ik begrijp niet dat ik ooit 23 jaar lang gerookt heb, op het laatst zo’n 2 pakjes per dag.
Zo’n 30 jaar heb ik geprobeerd te stoppen met roken.
Sinds dit Millennium taal ik niet meer naar nicotine.
Stille groet,
Mijn man is ermee gestopt vlak nadat we een koppel werden. Een roker en iemand met astma, dat gaat niet samen. Chapeau dat je zo kon stoppen en het nog altijd volhoudt!
Complimenten hoor. Nooit gerookt zelf, behalve als puber om het te proberen…uche uche😂
Opgegroeid in een rokershuis (vader, broers, schoonbroers, mijn man enkele jaren) en mijn vader op zijn 71ste zien sterven aan de gevolgen (hart/vaatziekte). Ik ben een felle anti-roker daardoor.
Goed dat je gestopt bent!
Ik ben vier jaar geleden gestopt, maar de zin in een sigaret bekruipt me nog elke dag. Soms vergrijp ik me wel eens aan een cigarillo. Shame on me.
Ik heb zelf nooit gerookt en manlief ook niet, onze kids zijn fantastisch, maar…. roken alle 3. Ze geraken er moeilijk vanaf, toch zullen ze dat zelf moeten beseffen en doen, we kunnen het alleen maar bespreekbaar houden en er geen taboe van maken.
Mooi hoor. Ik was een zeer zeer sporadische gelegenheidsroker. Vroeger bij het uitgaan in mijn studentenperiode, en nadien bij zeer lang durende stressperiodes. Maar verslaafd was ik niet. En het is een verschrikkelijke geur om in huis te hebben hangen. Of in een auto.
Of in je kleren. 😉