Begin september kreeg ik een telefoontje: “Of ik zin had om een podcast te maken met Dominique Persoone?”.
🤯 🤩 🥳
Tot ik er beter over begon na te denken. Er bestond nog geen podcast op dat moment, ik had nog geen muziek, geen voorbereidingen gemaakt, er was geen artwork en ik moest nog uitvogelen hoe ik het qua hosting ging opzetten. Komt daarbij dat de opname moest gemaakt worden in de week waarop ik mijn nieuwe job begon. En om alles wat te synchroniseren met de informatie die in de krant ging komen zou de aflevering best uitkomen in diezelfde drukke week….
Dus ik zei “ja”.
Wat blijkt: dat lukt als je doordoet. Als je focust op één ding en andere zaken uitfiltert op dat moment. Als er geen onvoorziene omstandigheden zijn op de dag die je blokkeert om dat project aan te pakken. En als je soms eens Whatsapp-stress-spam verstuurt.
En het is loslaten uiteraard.
Loslaten dat je toekomt op de opname met kleren die nog vuil zijn van het werken (vlug vlug wat deo gespoten). Dat je ongepland en (dus ook ongeschminkt) een fotoshoot moet doen met een BV. Dat je voorbereiding uit één blaadje bestaat. Het is loslaten dat je de opname niet meer opnieuw kan maken en dat het dus van de eerste keer goed moet zijn. Dat je de persoon voor je helemaal niet kent en niet kan inschatten hoe die zal reageren.
Dus ik liet het los.

Chic gedaan! Dominique lijkt me zo’n leutige mens! 😃
Dat is het zeker!
Je deed dit schitterend!
Merci pannenkoeksje
Die foto is schitterend! Ik ga straks luisteren.
😁😁
Zalige podcast , k en dervan genoten , t dey deugd a myn herte
Je goudn erte!!
Dat loslaten deed je goed (op beide manieren te lezen, jawel). Genoten! Soms moet een mens eens springen: knap!
🥰
Straf gedaan! Ik ben heel slecht in loslaten, dus petje af!
☺️☺️☺️thxx
Preus lik feirtig, ip mien vriendinne!
🥰🥰🥰
Maar zie u blinken! ❤
Prachtig. Ik moet eens luisteren denk ik, West-Vlaams blijft heimatgevoel.
Wow, ik denk dat ik de omgekeerde reactie zou hebben en zou blokkeren. Goed gedaan!
Beste insteek voor alles!