Een bibliotheekboete, weeral. Het valt meer en meer voor. Soms een keer twee euro, soms een keer vijf euro, deze keer is het weer vier euro. En je zou denken, een mens leert daaruit, maar dat is dus in mijn geval geen moyen, integendeel. Ik schrijf me nog in bij een tweede bibliotheek om nog meer boeken te kunnen lenen. Greedy greedy greedy! Ik had wel gemerkt dat De Opwindvogelkronieken al een tijdje op mijn nachttafel wentelden en ik lees graag twee (soms drie) boeken door elkaar om eens af te wisselen. Maar nu is de uitleentijd van dat boek overschreden en ik zit nog maar aan de helft, nog zo’n 440 pagina’s te gaan tegen 7 september…..risky business dus. Nu kan ik natuurlijk eens vriendelijk kijken naar hem omdat ik dat boek heb zien blinken tussen de grote stapel andere boeken in zijn crib. Of gewoon omdat ik nu niet meer de kans heb om het gewoon uit zijn boekenkast te stelen lenen aangezien hij zo’n 90km verderop woont. Of omdat hij zelf binnenkort zijn boek uitbrengt en dat dus in de rechterkolom hier zal prijken. HET boek zal ook weer voorrang krijgen op de andere boeken die ik aan het lezen ben uiteraard….En omdat hij, als schrijver, me mag uitlachen omdat ik boetes oploop in de bibliotheek in plaats van boeken te kopen.
mo die wil ik ook hoor
Net achterflap gezien. Huh? Je broer is echt onherkenbaar. Of misschien is het omdat ik hem al 10 jaar nie meer heb gezien? 🙂
🙂 krijg wel meer die reactie….soms moet ik ook eens knipperen als hij voor de deur staat hoor hahah 🙂