Soms zijn er momenten, waarop ik denk: “verdikke zeg, waarom ben ik niet iets meer een neat freak?” Komt niet zoveel voor, toegegeven, maar het valt wel op dat het altijd is als ik mijn auto uitmest.

Enige nuance is hier wel aan de orde….

• Mijn wagen (= onze gezinswagen, want mijn echtgenoot rijdt met een bedrijfswagen die automatisch “de zijne” is) wordt gebruikt voor “de vuile uitstappen”.  De Palingbeek  waar zich een gigantische zandbak bevindt, afhalen van frietjes met de vieze geurtjes achteraf, naar het bos met de stinkende verdorde bladeren aan de laarzen….of gewoon…de kinderen tijdens hun dagdagelijkse bestaan.  Stokjes van lolly’s, koekenmul, opengescheurde Vitaminis-kaartjes, kleine speelgoedjes die tussen de zetels geraken.  You name it, it’s there!
• Ik ben van nature niet de grootste kuisfreak.  Nooit geweest en zal ik ook nooit worden
• Auto’s zeggen mij niet veel, ze zorgen dat ik van punt A naar punt B geraak zonder nat te worden of mij teveel moet vermoeien.

Maar dat neemt niet weg dat hij gelijk heeft.  De echtgenoot that is.  Ik ben “een vuile kouse” als het over mijn wagen gaat.  Als je de koffer dichtslaat zijn je vingers altijd een beetje grijs en je kunt tot maanden terug traceren waar ik overal geparkeerd heb als je de vele parkeerticketjes samenlegt.  Vandaag spande de kroon.  Gezien ik volgende week naar de keuring ga besloot ik om hem te stofzuigen.  Inderdaad, er moet een reden voor zijn.  Komt daarbij dat ik -ja zelfs ik- vond dat het aantal papiertjes en afvalletjes nu net iets erover was.  Wat ik vandaag echter geleerd heb is het volgende: je hebt mensen die stof in hun auto hebben, da’s normaal, iedereen heeft wel een beetje stof in zijn auto?  Toch?  Dan heb je mensen die veel stof in hun auto hebben, ik zou mezelf al daarbij durven rekenen, ik moet ook altijd zoeken waar die gele stofdoek zich ergens bevindt, ik vermoed in dat vak aan de achterkant van mijn zetel.  Maar wat ik vandaag uit mijn tapijten heb geklopt.  Dat is niet meer van de categorie “veel stof hebben”.  Dat is: “bel de brandweer, er kunnen hier zandzakjes worden gemaakt”.  Ik klopte de matten uit tegen de elektriciteitspaal voor onze deur…ik was beschaamd dat mijn overburen thuis waren om getuige te zijn van de zandstorm die ik veroorzaakte.  Heelder walmen stof en zand vlogen over mijn oprit.  Echt, de volgende keer wacht ik tot het donker is om dit te doen want ik vermoed dat ze hoofdschuddend tegen elkaar ge-“tssss”-t hebben.  En terecht want het was ongezien.  Misschien moet ik echt wel eens meer mijn auto stofzuigen.

Of gewoon nieuwe automatten kopen.

De bad habits die mijn leven zoveel gemakkelijker en mijn huis zoveel netter zouden maken moest ik ervan af geraken:

• Op een vrije (voor)middag geraak ik moeilijk in gang na het ontbijt. Ik blijf lummelen met mijn koffie, ik besluit om de krant eerst te lezen, de zoon blijft in zijn pyjama spelen en ik geraak achter de laptop en begin te snuisteren op zoek naar vanalles dat me bezighoudt. Iemand die dagdiensten werkt en 5 volle dagen in de week van huis weg is kan zich dat wel permitteren om op zaterdag of zondag eens een halve voormiddag te lummelen, maar ik moet bijna nooit ’s morgens werken. Moest ik meteen na het ontbijt in mijn douche springen, ik zou veel meer bereiken op een dag. Maar het is zo leuk om rustig wakker te worden…
• Als ons brood gebakken en afgekoeld is moet het nog gesneden worden. Dat is een redelijk kruimelig werk, en zoals ik reeds schreef: ik haat kruimels. Het is nog niet zozeer het snijden zelf, het is het opruimen van de rottige kruimelmachine. Dat werkje blijft altijd tot het laatste liggen. Als ik het meteen zou opruimen zou ik mij er geen twee uur aan zitten ergeren dat ik dat nog moet doen. Maar het is zo’n saai werkje…
• De wasmand van in de badkamer staat soms meestal in het washok. We hebben er al de geweldig irrante gewoonte van gemaakt om te doen alsof er wel een wasmand staat en de vuile kleren gewoon op de plaats waar normaal de wasmand staat te gooien. Dat resulteert in een berg vuilgoed dat zelfs niet meer in de wasmand geraakt, want ik raap het gewoon op van de grond en stop het meteen in de machine. De hoop is echter vunzig. Hij zou echt moeten verdwijnen. Maar ik vind het soms risky om in mijn halve pure het huis rond te lopen achter de wasmand. Zeker met zoveel grote vensters!
•  Post wordt niet meteen gesorteerd bij mij. Ik doe open wat ik van belang denk te vinden en de rest blijft op de tafel liggen of in het slechtste geval als ik geen tijd heb: op de trap. Als ik nu eens meteen alles zou uitsorteren dan zou niet alles van reclameblaadjes, streekkranten, foldertjes liggen rondslingeren. Maar er lonken altijd andere dingen die dringender zijn….
• Ik weet nooit waar mijn gsm ligt. Ok, meestal is dat niet ver van mij, maar heel veel moet ernaar gebeld worden en blijkt dat ding ergens in het washok te liggen of in de badkamer of gewoonweg in mijn handtas te pinken. Een eigen plekje voor mijn gsm zou wel ideaal zijn. Maar dan moet ik nog de courage hebben om het telkens weer op hetzelfde plekje terug te leggen….
• Ik ben een uitlener. Iedereen die iets nodig heeft kan het bij mij komen halen. Zo is al mijn babygerief uitgeleend, vooral de kleertjes dan. Ik weet ongeveer wat bij wie zit maar ik ben het eigenlijk niet honderd procent zeker. Bij het uitlenen leen ik nog eens extra uit door te zeggen:”ewelja, misschien kan die of die dat ook nog gebruiken, je moet het maar doorgeven!” en zo gaat het om zeep. Maar als de mensen daarmee nu geholpen zijn….

“Aaah, coulda woulda shoulda…” zou Samantha in Sex And The City zeggen…

 De bad habits die ik reeds aanpakte en waar mijn leven en huis zoveel netter door geworden zijn:

• Het vullen en legen van de afwasmachine. Ik probeer dat zo vlug mogelijk te ledigen zodat de borden die we tussenin vuil maakten zich niet extreem hoog opstapelen. Vroeger stond er meer vuile afwas op de keukentablet dan in de afwasmachine.
• Als we gaan slapen ruim ik de salontafel af. Het valt mij extra op dat we dit vergeten zijn en mijn zoon om 7u10 met ons avondafval rondloopt en vraagt “mag ik cola drinken?” Euh neen!
• Sleutels, bril, horloge, belangrijke brol, vliegen allemaal op dezelfde plaats in een grote kom.
• Een wasmachine die klaar is met wassen probeer ik zo vlug mogelijk uit te hangen. Ik strijk veel met mijn handen alvorens ik het ophang, zo beperk ik mijn strijkwerk enorm. In de zomer, als de was buitenhangt probeer ik die zo netjes mogelijk in de wasmand te leggen, ook dat bespaart me heel veel strijkwerk.
• Ik stofzuig quasi elke dag. Dat klinkt heel housewiferig en helemaal niets voor mij, maar ik heb het mezelf gemakkelijk gemaakt door een snoerloze dyson te kopen. Een roze dan nog, so not me, maar toch één van de beste aankopen van de laatste twee jaar.

Deze lijst is precies iets korter dan de andere. Maar ik kan toch niet helemaal perfect zijn hé, ik stofzuig wel al elke dag hé! 😉