Ik heb namelijk altijd gelijk

Je hoeft ons niet goed te kennen of hier veel te komen neuzen om te weten dat wij niet spectaculair doen.  Wij doen geen exclusieve party’s, wij kennen geen BV’s en wij reizen enkel als we een frankske overkomen, wat dit jaar zeker niet het geval zal zijn.  Costa del gazon noemen ze dat.  Als er al een gazon zal liggen naast ons huis.  Een vloer ligt er alvast niet meer.  Die werd gisteren gemolesteerd door een bende vrienden met berekrachten.  En materiaal.  Materiaal dat ik weinig tot nooit gebruik.  Ik ken er ook de naam niet van, als ik iets wil gebruiken dan beschrijf ik het: “die lange platten om onder de plinten te rammen”.  “Aaah de beitel”  “jaja, die” om dan blij te zijn dat ik krijg wat ik bedoelde.  Overdag kappen, beitelen en vooral geweldig leuk drilboren.  Het drilboren is gewoon zo tof omdat het zo’n bevredigend gevoel van vooruitgang geeft.  Je ziet de stukken gewoon in het rond vliegen.  Overdag stof eten, ’s avonds douchen en het vuil letterlijk van je af zien stromen om dan daarna echt te gaan eten in het geweldige VOLTA.  En nu het toch een beetje spectaculaire “kijk eens waar ik ben geweest- gedeelte”.  Niet alleen word je bij het binnenkomen overrompeld door een fantastisch gebouw, tegelijk krijg je ook een instant ik-wil-hier-blijven- gevoel, mede door de ontvangst waar menig Mijn Restaurant-gastvrouw nog een voorbeeld mag aan nemen.  De stukken chape, de zware tegels, het baksteensnot, het is ineens allemaal ver weg als je bediend wordt in zo’n omgeving.  En over het eten kan ik alleen maar zeggen: gewoon gaan, proeven en bevestigen dat het geweldig lekker is!  Ik heb gelijk, je zult wel zien–>ik heb gelijk!