Carrefourpap

Die droom waarbij al je tanden uitvallen en je ze voelt klutteren tegen je tong.  Dat is lang geleden.  Volgens “droomverklaringen” zou het te maken hebben met een tekort aan zelfvertrouwen en schrik over wat de mensen van je denken.  Nuh, vorige week zat ik heerlijk mijn havermoutpap te smullen als ontbijt, aangelengd met magere melk, want ik ben eigenlijk nog steeds op dieet ook al zijn er al 6 kg af, ik wil precies nog steeds verdergaan, 10 kg zou ook mooi zijn in feite.  (en misschien zouden de andere mensen rond mij dat eens beginnen merken want tot nu toe zijn er maar twee mensen die het opgemerkt hebben dat mijn lovehandles eindelijk minder over mijn broek puilen, niet dat ik vermager voor de andere mensen, ik doe het puur voor mezelf, maar zo’n opmerking doet je wel beter voelen en geeft energie om verder te doen).  Anyway, smullen dus, ineens voelde ik iets eigenaardig on-havermoutpap-achtig tegen mijn tanden schrapen. (TOCH GEEN TAND ZEKER??)   Ik slikte het net niet in en haalde dit uit mijn mond:

Een “safety seal”.  Wreed safe moet ik zeggen, ik was er bijna in gestikt.  Ik dacht dat het van mijn melkdoos kwam en bekeek de verpakking van de melk.  Die bleek een ander soort lipje te hebben, de havermoutdoos had ook geen lipjes, het was iets  dat erin was gesukkeld bij de productie.

“Schrijf maar een klachtenbrief” riep mijn lief.  En dat deed ik dan ook maar.  Uiteindelijk is er niets ernstig gebeurd maar zo’n dingen in etenswaren, dat lijkt me nu toch niet echt topreclame.  Woensdag kreeg ik telefoon van een dame met een enorme franse R.  Van CaRRefouR pRoducts.  Ze vroeg me de gegevens van de verpakking, de streepjescode, de vervaldatum en “het was dRingend”, of ik de doos kon opsturen of binnenbrengen in een vestiging van CaRRefouRRRR.  Ohja, goed, ik was toch mijn boudoirs vergeten voor de tiramisu die ik morgen als dessert ga meenemen op onze wijvendate.  Dus deze morgen trappelde ik om boudoirs.  (ik moest uiteraard nog terugkeren om mijn halflege doos havermout want die was ik vergeten op de keukentafel), in Carrefour moest ik wederom mijn gegevens achterlaten, werd de klantendienst verwittigd dat ik het product had binnengebracht en kreeg ik mijn geld terug.  Ik moest ook aangeven of ik “medische klachten” had sinds het voorval.  Het was verleidelijk om te zeggen dat ik al een week werkonbekwaam was, maar beter eerlijk spelen.  TNT ging vandaag nog om de doos komen in mijn lokale supermarkt.  Wreed wat één klachtenbrief allemaal teweeg brengt aan telefoons/papierwerk/dossiernummers en tewerkstelling!

Ik ga niet laten om dezelfde havermoutvlokken te kopen, ik vind ze lekker.  Carrefour is heel vriendelijk en open geweest, ze boden hun excuses aan èn ik kreeg mijn geld terug.  Fair enough!

En morgen: WIJVENDATE!  (met vettige tiramisu, je ziet, 10 kg kan misschien nog een beetje ver lijken, maar ondertussen heb ik het toch maar mooi gehad)