We zoeven terug naar 12 augustus 2014. De #flashblog zijn logjes die ik niet kon schrijven om de gekende redenen, maar die wel reeds op de laptop staan….Het eerste flashlogje vind je hier.
“Ik ga plassen!” riep ik naar mijn echtgenoot. Hij stommelde redelijk vlug naar beneden want hij was even nieuwsgierig als ik. Niet dat hij me nog nooit zag plassen (hey, open deuren hier, open deuren) maar deze keer ging de deur toch even dicht, want verdorie, mikken in een potje dat blijft toch een struggle. De Kruidvattest van vorige maand was negatief dus ik had er weinig hoop op, ook al was ik al twee dagen overtijd. Na pipi op de handen, pipi naast en in het potje en voldoende van diezelfde handen wassen kon ik belerend uitleggen: “Er moet eerst een streepje komen en dan in het grote vakje, als het een kruis is, dan is het prijs en geen kruis is geen prijs uiteraard”. Beetje nerveus ik. Het grote kruis kwam eerst. Daarna kwam het controlelijntje. Een kruis! Na enkele seconden was het al overduidelijk: een paars kruis! FUCK! Een blijde uitroep was dat weliswaar. Er komt een kind! (fuck….)
En voor wie de titel “Ongelooflijk maar Bardi!” niet begrijpt: ask your parents!
Koning, Keizer Admiraal, Popla kennen ze allemaal :). Ik hou wel van die flashlogjes – open, eerlijk en vooral zeer ontwapenend geschreven.
Gefeliciteerd ! Ik wacht met spanning op de flashblog waar je (met open deur en al) over de pot hangt van de ochtendmisselijkheid 😉
Nee, ik hoop van harte dat die je bespaard wordt ! Geniet van de komende maanden !
super zeg !!!! proficiat hoor !!!!
Merci rita!
Haha, leuk blogje! En ja tot grote ergernis van mijn ergenis, zit ik ook graag met de deur wijd open op t wc, t zal wel eens verkeren! IN elk geval, mijn felicitaties!
Miljaaaar! die zenuwen voor een plasje….
Ja. Van fie lifechanging plasjes
Leuk nieuws. Proficiat!
Van zo’n verhalen krijg ik natte ogen. Ik ga hum de afwas maar eens doen, geloof ik.