#boostyourpositivity uitdaging 1

Alright, we zijn vertrokken!

Opdracht nummer een in de #boostyourpositivity challenge is:

Schrijf een brief aan je zestienjarige zelf.

Hello 16-jarige Liese,

Ja, je noemde jezelf toen ook al zo, ook al doet bijna niemand in je omgeving dat, later zullen ze het nog steeds niet doen.  Misschien bekt het onvoldoende West-Vlaams, of past het niet genoeg bij jou, toch blijf je volharden in je nickname.

Er zijn ondertussen 16 jaren gepasseerd, evenveel als je er toen op je teller had.  Toen je 16 was wou je steeds meer, je wou 18 zijn, je wou student zijn, het middelbare schoolleven had nog weinig uitdagingen, behalve misschien die van zo veel mogelijk van je lichaam te bedekken.  Wijde broeken, kleurrijke wielertoeristenjasjes en T-shirts van Sesamstraat.  Dokter Martens, Kickers of Airwalks, als het maar zoiets was, zo weinig mogelijk vrouwelijkheid tonen, dat was het doel van je bestaan toen.  De komende 16 jaar evolueer je wel enigszins naar een beetje vrouwelijkheid, maar het blijft echter één van je zwakste kantjes ook al zweer je bij lange haren, “comfortabel” blijft je favoriete kledingstuk.

Je vond toen niet de liefde van je leven.  Verre van.  Je zocht wel, en sommigen maakten misschien wel eens een kans, maar pas binnen 7 lange jaren vind je je soulmate.  Gelukkig weet je dat niet, 16-jarige ik, of je gaf het op om verder te zoeken, om het andere geslacht te leren kennen en te doorgronden.  Je hebt weinig liefdesverdriet gekend meestal gaf je zelf als eerste op.  Blijf gewoon maar verder zoeken, je vindt hem.

Je denkt waarschijnlijk dat je binnen 8 jaar kinderen gaat hebben, want iemand die er 24 is heeft toch al kinderen?  Neen, niets daarvan is waar.  Je wacht uiteindelijk tot je bijna 29 bent.  Je bent er ook rotsvast van overtuigd dat je nooit gaat trouwen, well guess what, iemand heeft het je schuchter gevraagd en je zei “ja”.  Vijf jaar later zul je nog steeds heel erg overtuigd zijn van die keuze.

Ik hou niet echt van adviesgevers, en zeker niet als ze het ongevraagd doen.  Maar ik ga mijn eigen prikkelbaarheden aan de kant schuiven en toch mijn best doen:

Mijn advies voor jou 16-jarige Liese is het volgende: doe gewoon verder zoals je bezig bent, blijf genieten van het leven, blijf uitgaan, blijf mensen leren kennen.  Dat beginnen roken is geen goeie zet, maar tegelijkertijd leer je ook wat roken is en hoe verslavend het is.  Binnen enkele jaren zul je er wel vloekend vanaf geraken.  En ga meer op reis: ga elk jaar ergens anders, ontdek de wereld nu je nog vrij en onbezorgd bent.  Studeer harder zodat je later dat hoger diploma niet hoeft te halen als je al aan het werken bent.  En wat doe jij in feite in een richting zoals handel?  Dat interesseert jou geen bal, ga menswetenschappen studeren, het vormt een goede basis voor je verdere opleiding en voor je werkveld.  Maak nog meer vrienden, sommigen zullen blijven, anderen ga je uit het oog verliezen.  Degenen die ertoe doen, die pik je er later wel uit.  Hoe meer mensen je kent, hoe meer je kan ervaren en hoe meer uitdagingen het leven je kan bieden.

Ik stop met preken, want je bent 16 en je luistert niet naar iemand die er 32 is.  Dat hoeft ook niet, doe maar lekker je zin.  Je zal later nog genoeg moeten luisteren naar anderen.

Hier zie je er als 16-jarige eindelijk eens een klein beetje vrouwelijk uit, de haren opgestoken, een bloesje aan (ook al was het een bloesje van de lokale Witte Uil, het was een bloesje).