“Of ik graag naar Crammerock wou gaan zaterdag.  Gratis ticketjes hoor!” Een smsje van een vriend gisteren.  Ik durf niet te gaan kijken naar de website voor de affiche want ik denk dat ik Arsenal had horen vallen ergens…Ik moet nog maar Arsenal horen en heel mijn dag is goed.  Sinds ik ze vorige zomer op Cactus zag ben ik helemaal Arsenal-hooked!   Maar ik ben moe.  Doodop eigenlijk.  Uiteraard is dat normaal, na de eerste werkweek.  Ik deed dan nog eens het aantal uur dat ik normaal in vier dagen doe, in drie dagen.  Reken daar nog eens bij: een overload aan informatie, nieuwe mensen en vanaf volgende week een nieuwe functie waarover ik nog eens een camionlading verse info moet krijgen.  Neen, ik kies voor chillaxen thuis bij de kinderen, wentelen in de zetel, smoefeling vanuit een potje op mijn buik eten, samen met de echtgenoot die deze week schaamteloos werd verwaarloosd.  Het is officieel: ik word oud.

Crammerock en Arsenal, die lopen niet weg.

16 reacties

  1. Ah ja soms moet je ook eens nee zeggen tegen iets leuks, omdat je lichaam niet meer mee wil. Da’s oud worden… Maar je vindt je tweede adem wel hoor, nog een paar jaar geduld, als de jongens zelf beginnen uit te gaan, heb je ’t kot alleen. 😉

    Beantwoorden

  7. Een CD’tje van Arsenal opleggen en je met ne grote zak chipkes in de zetel onder een dekentje installeren…ik voel het al: dat wordt een topweekend (meen ik echt, he 🙂 )! Gewoon aan toegeven meiske!

    Beantwoorden

  8. ook zo’n arsenal fan? i love them!
    maar ik meen gehoord te hebben dat ze weer één of meerdere concerten gaan doen binnenkort… ik weet niet waar en wanneer precies, maar heb eens zoiets horen vallen.
    als je iemand zoekt om je te vergezellen, let me know 😉

    Beantwoorden

Geef een reactie op Inge Reactie annuleren