Mijn lief en ik zijn op 22 april 10 jaar samen. Hoera voor ons! Het is nooit echt een wiebelig parcours geweest maar meestal smooth sailing. Ik weet dat ik te weinig moeite door voor hem, dat zegt hij ook letterlijk, shame on me, toch blijft hij aan mijn zijde. Ik heb mezelf voorgenomen om eraan te werken. En ja, ik weet dat ik dat nog heel vaak ga mogen horen in de komende maanden, want ik ben niet de zeemzoete echtgenote, niet het meest romantische lief en ik ben al zeker niet diegene die elke maand met verrassingen komt opdraven. Toch wil ik deze 10 jaar in de verf zetten en doen wat ik het liefste doe: erover schrijven. Bij deze alvast een zevende postje in een reeks van tien. Tien stukjes over onze relatie en mijn man en wat ik er zo geweldig aan vind.
#7 We zijn twee gelijken en ook weer niet.
In sommige dingen kun je ons met elkaar vergelijken:
- we houden van dezelfde eenvoudige, gewone dingen
- we zijn beiden graag op ons gemak
- we functioneren niet goed in chaos
- we zijn niet daadkrachtig maar toch trots op onszelf of de ander als we toch iets verwezenlijken dat we ons ontzagen.
- we zijn gek op onze kinderen maar beseffen wel dat we ook nog steeds twee individuen zijn
- we zijn gek op onze kinderen maar beseffen wel dat we nog een koppel zijn
- geen van ons beiden is koppig, dat helpt ons goed vooruit bij conflicten
In sommige dingen verschillen we van elkaar:
- Hij kokhalst van vis terwijl ik een goeie gekruide scampi of een stukje zalm heel graag op mijn bord zie verschijnen
- Hij heeft het altijd te warm, ik loop zelfs in de zomer rond in mijn winterpeignoir
- Hij kan niet tegen de hitte, ik kan niet tegen zijn geklaag daarover
- Hij vindt het niet leuk om tijdens de ochtend alleen de kinderen klaar te maken, ik ben liever ’s avonds met z’n twee om de avondspits door te komen.
- Hij is gevoeliger voor wat anderen van hem denken, ik trek er mij weinig van aan
- Hij heeft vaste structuren die hij volgt, ik ben flexibeler over hoe de dingen zich voordoen als ik maar weet dat ze zullen gebeuren.
Vandaag is het trouwens 10 jaar geleden dat we onze eerste date hadden. Inderdaad, het is allemaal redelijk snel gegaan. Ik hield het agendablaadje van die avond al die jaren bij…
Wat schattig dat je dat blaadje nog hebt!
Ik heb ook nog mijn agenda met de eerste afspraak met het (toen nog toekomstig) lief in :https://secondpartofmylife.wordpress.com/2015/08/16/op-16-augustus-2010-nam-hij-een-lijn-in-mijn-agenda/
Hoe meer stukjes ik lees hoe meer het plaatje hier klopt !
Vind je logje zeer herkenbaar! 🙂
Oh, zo schattig om dat agendablaadje bij te houden 🙂
Dus als er eens ‘trouble in paradise’ is zet je de thermostaat op 29 graden en bak je pladijs 🙂 ??
Oh die moet ik onthouden :-). Rode biet wordt het in ons geval 🙂
Zo schattig dat je dat blaadje hebt bijgehouden! 🙂
Amai, zo lief dat je dat blaadje hebt gehouden! Jij romantische ziel, jij 🙂
Ik beken, heb de agenda ook nog waar onze eerste date instaat 🙂 en verschillen moeten er zijn 🙂 :-), hoewel ik ze soms vervloek 🙂
Ik heb ook nog een ‘eerste’ stuk. Onze eerste keer cinema en hij mocht kiezen… ‘Borat’.. En ik ben bij hem gebleven, straf é!
Oooh… zo leuk dat je dat briefje nog hebt!! 🙂
Zo schattig, dat briefje! En het bericht in zijn geheel eigenlijk, de liefde spat er vanaf!
Vooral dat beseffen dat jullie nog steeds twee individuen en nog steeds een koppel zijn, ondanks alle zorg en liefde voor de kinderen! Lijkt mij eentje dat sommigen wat meer in hun hoofd zouden moeten houden 🙂